طرفداران این ستاره هنوز این هنرمند را با زندگی نامه ای درخشان و چشمگیر فراموش نکرده اند ، زیرا او به معنای واقعی و مجازی “صد در صد” زندگی می کرد. این خواننده آواز یک هفته قبل از سالگرد در 99 سالگی درگذشت و به عنوان مزارس سوپرانوی افسانه ای قرن 20 در تاریخ ثبت شد.

این واقعیت شامل یک نظم بالاتر است. داده های خارجی سیمونیاتو با جوانه کوچک و صورت گرد و بدون اشراف به اشراف در معیارهای پر زرق و برق پریمونای قرن بیست و یکم نمی گنجد. ژولیت شکننده در اواسط قرن گذشته ملکه Bel canto شد ، زمانی که آنها فقط برای خواندن خوب روی صحنه رفتند و این برای لذت بردن از تماشاگران کافی بود.

در پراکندگی الماس نام های اپرای درخشان دهه های 50-60 ، سیمونیاتو به لطف هدیه ای منحصر به فرد برای آن دوران از دست نرفت – او هنگام ارائه نقشی در تولیدات اپرای تاریخی طبیعی بود و نبوغ خواننده در این سادگی بود. فکر کردن برای قهرمان مناسب تر برای کلاسیک نئورئالیسم ایتالیایی لوچینو ویسکونتی دشوار است. آیا تعجب آور است که در سال 1964 جولیت سیميوناتو با لا اسكالا در يك سفر به مسكو پرواز كرد تا آوازوچنا را در ترابادور وردي ، به كارگرداني ويسكونتي بخواند.

مخاطبان کلانشهرها دو سال قبل از پایان کار اپرا اولیای ایتالیا را دیدند. شاهدان عینی به یاد می آورند که آوازهای سیمیوناتو بی عیب و نقص و الهام بخش بود ، پایین آمدن وی با زیر و بمی لرزیدن. این هنرمند کوچک ، جریاناتی از شور و اشتیاق را پخش می کرد که به نظر می رسید جا دادن آنها در سالن مجلل تئاتر بولشوی دشوار است. وقتی تماشاگران سیمینیاتو را بیرون از صحنه دیدند ، با حدی متوسط ​​با کت خز مجلل ، پیچیده ، غافلگیرکننده چقدر عالی بود. پوست ژولیت ، که کودکی خود را در ساردنیای آفتابی سپری کرد ، یک نقطه ضعف بود – او آنها را به مقدار نامحدود خریداری کرد.

با این حال ، سیمونیاتو و بسیاری دیگر ممکن است از بیش از دو دهه ای که او در اپرا آواز می خواند تعجب کنند. در مرحله اول ، تعداد نقش ها در این مجموعه – بیش از 130 نقش بود که توسط 60 نویسنده نوشته شده است. ثانیا ، یک دور از انتظار از صحنه در 56 سالگی ، زمانی که صدا شکست نمی خورد و قانع کننده به نظر می رسید. ثالثاً ، به طور شگفت آور برای همه ، سیمونیاتو با ماریا کالاس دوست شد و رابطه گرم بین دو بانویی که بسیار متفاوت از یکدیگر بودند ، سالها به طول انجامید. آخرین سفری که سیمونیاتو در سن 95 سالگی یعنی در سال 2005 انجام داد ، به ماریا اختصاص یافت: ژولیت حضور در Teatro La Fenice ونیزی در مراسم افتتاحیه رسمی این افتخار را به افتخار خواننده بزرگ و دوست دیرین خود ، برای خود مهم دانست. بیش از نیم قرن از آشنایی آنها گذشته است.

سیميوناتو هرگز رسوايي نكرد ، اما استاد اقدامات غيراستاندارد بود. با ترک صحنه ، برای اولین بار در بزرگسالی ، با پزشک مشهور ، جراح شخصی موسولینی سزاره فروگونی ، که سالها از او مراقبت می کرد و سی سال بزرگتر بود ، ازدواج کرد. این مرد در سال 1996 درگذشت و سیمونیاتو قدرت و تمایل به زندگی را پیدا کرد. این خواننده به فعالیت های آموزشی مشغول است ، در هیئت داوران مسابقات می نشیند و لقب یک ستاره اپرای بی عیب و نقص را با وقار دارد. سیميوناتو به شخصيت ارزش هاي ماندگار در هنر بدل مي شود و در 5 مه 2010 در شهر ابدي رم درگذشت.