در سرزمین پرم ، مانند کل کشور و جهان ، همه گیری گسترده است ، به طوری که بسیاری از شرکت کنندگان روس و به ویژه خارجی در این مسابقه از دست رفته اند. با این وجود ، این اتفاق افتاد و این به تنهایی امید به آینده هنر باله را فراهم می کند – زودگذر و مرموز ، اما در عین حال قوی ، مانند بدن فولادی رقاصان ، سرسخت ، مانند تمایل آنها به پیروزی ، که هیچ بیماری همه گیر خم نخواهد شد. و با افتتاح باله معروف ولادیمیر واسیلیف Anyuta ، که در آن هنرمند بزرگ و رقصنده برجسته قرن 20 ، و در همان زمان رئیس هیئت داوران مسابقه ، اجرا شد (با وجود همه گیر ، سالن هنوز یک خانه کامل بود ، تا آنجا که قوانین بهداشتی و صندلی های شطرنج مجاز است) یکی از نقشهای اصلی
– برای اولین بار با شرایط جهانی پیش بینی نشده ای روبرو هستیم که به دلیل بسته شدن مرزهای کشورها ، محدودیت های بی سابقه ای ایجاد شده است. این نمی تواند بر رقابت ما تأثیر بگذارد. بسیاری از شرکت کنندگان و اعضای هیئت داوران اعلام شده امسال نتوانستند به ما مراجعه کنند. اما این رقابت ، علی رغم دشواری ها ، ادامه دارد – می گوید: “MK” ولادیمیر واسیلیف در آغاز یک مصاحبه کوتاه ، شاید به معروف ترین و محبوب ترین باله او اختصاص یابد.
باله “Anyuta” از نظر مخاطب با اولین مجری قسمت شخصیت اصلی یکاترینا ماکسیمووا جدایی ناپذیر است. او و او را پوشیدند. ایده خلق آن متعلق به کارگردان و فیلمنامه نویس معروف الكساندر بلینسكی است كه فیلم های باله را ساخت كه به عنوان یك ژانر در تلویزیون شوروی محبوب شد. لیبرتو بر اساس داستان “آنا روی گردن” چخوف ساخته شد. بلینسکی همچنین درام موسیقیایی این باله را توسعه داد و آن را از آثار والری گاوریلین ساخت كه به دلیل ارکستراسیون استانیسلاو گورکوونکو به آنها وحدت سبک داده شد. ابتدا ، در سال 1982 ، همراه با ولادیمیر واسیلیف ، باله تلویزیونی “Anyuta” به ضرب گلوله کشته شد که علاوه بر جوایز جشنواره ، چنان محبوبیتی در بین تماشاگران پیدا کرد که چهار سال بعد ، به درخواست مدیر کل تئاتر سن کارلو در ناپل ، موسیقی و مطالب رقص آمیز برای اجرای دو مرحله ای. در همان سال 1986 ، وی به صحنه تئاتر بولشوی منتقل شد و برای چند دهه ، تا همین اواخر ، به آنجا رفت.
والس ، که فعالیت باله با آن آغاز شد ، به لایت موتیف کل اجرا تبدیل شد و با پذیرش خود کارگردان ، طراح رقص ، واسیلیف را کلید حل آن قرار داد. سازندگان باله آن را چخوف نامیدند و اکنون به خصوص معروف شده است.
“سادگی درک این موسیقی چنین احساسات آزار دهنده ای را ایجاد می کند ، به قدری مجازی ، رنگارنگ و بسیار نزدیک به پرتره قهرمانان چخوف بود که تصور می کردم یک شهر استانی و یک میدان و ساکنان این شهر و مقامات و آرتینوف و پتر لئونتیویچ و Modest Alekseevich و البته Anyuta. اما تصور اصلی این بود که آنتون پاولوویچ خود موسیقی را نوشت. کلمات و موسیقی با هم ادغام شدند و واقعیت را در حرکت و انعطاف پذیری همه شخصیت ها یافتند “، – ولادیمیر ویکتوروویچ به یاد می آورد. 
الكساندر تارانوف – متواضع الكسئویچ. عکس از آندره Chuntomov.
در باله واسیلیف ، شهری استانی با اخلاق و شایعات ، احترام به درجه ، توپ ، رویاها و رویاهای شخصیت های اصلی چنان واضح و واضح ظاهر می شود ، گویی واقعاً از صفحات داستان ها و داستان های چخوف خارج شده است. بوم های رنگارنگ ویکتور ولسکی بر اساس مناظر قدیمی تئاتر بولشوی (در آن زمان هنرمند اجرا B. Manevich بود) ، که یادآور خیابان ها ، میادین و کلیساهای پرم از عکس های اواخر قرن نوزدهم است ، این امر را تسهیل می کند. به ویژه در این باله ، تصویر بی روح دستگاه دیوان سالاری شهرستانی برجسته است – در صحنه هایی که Modest Alekseevich را در حال خدمت نشان می دهد ، همچنین توپ و جشن ها در محل اسکیت شهر.
لازم به ذکر است که باله “Anyuta” برای گروه پرم عالی بود. اول از همه ، بگذارید صدای خوب ارکستر را به سرپرستی آرتیم آباشف ، که مدیر موسیقی تولید شد ، یادداشت کنیم. مثل همیشه ، گروه باله گروه پرم و همچنین مجریان انفرادی در سطح بالایی قرار دارند: کیریل ماکورین ، اولگ کولیکوف ، ایلیا بودرین ، مارات فدیف ، استاریکوف آلمان و دیگران. اگر قسمت Anyuta ، تکنواز باله پرم Bulgan Rantsendorzh ، هنوز نهایی نشده و پر از مزاج باشد (او فوراً جای بالینای بیمار Polina Buldakova را گرفت و تقریباً از دو تمرین به اجرا وارد شد) ، پس تصویر Alexander Taranov از Modest Alekseevich بسیار بسیار چشمگیر بود ، حتی اگر تفاسیر او را مقایسه کنیم با تعابیری از بهترین مجریان این قسمت ، به عنوان مثال ، با اجرای گنادی یانین در تئاتر بولشوی.
توجه ویژه مردم البته به بازیگر نقش پدر آنیوتا ، پیتر لئونتیویچ جلب شد. خود کارگردان نمایش در این نقش ظاهر شد. مقیاس و مردانگی تصاویر ایجاد شده – چنین ویژگیهایی معمولاً وقتی در مورد کار ولادیمیر واسیلیف جوان به عنوان بازیگر و رقصنده صحبت می شود ، فراخوانی می شوند. در مقابل این ، در نقش Pyotr Leontyevich ، قهرمان واسیلیف بالغ آسیب پذیری و تقریباً ویژگی های چاپلین را بدست می آورد. فاجعه یک انسان کوچک ، مشخصه کار چخوف و چاپلین ، توسط ولادیمیر ویکتوروویچ در این تصویر آشکار شده و در باله چنان صدا می کند که این نقش و این مضمون است که در اجرای پرم غالب می شود.
ما پس از اجرا با ولادیمیر واسیلیف مکالمه خود را ادامه می دهیم.
– با چه احساساتی به عنوان بازیگر در نقش باله خود که قبلاً به یک کلاسیک مدرن تبدیل شده است وارد مرحله پرم می شوید؟
– زمانی ، زمانی که من فقط یک باله تلویزیونی را اجرا می کردم ، خیلی سریع مجری هایی را برای نقش های اصلی پیدا کردیم. اما هنوز پیوتر لئونتیویچ را پیدا نکردم. تصویر A.I. ساشین-نیکولسکی در این نقش در فیلم معروف “آنا روی گردن”.
زمان عکسبرداری کوتاه بود – کمتر از یک ماه. پول آنها بسیار ناچیز بود. همه رقصنده های باله که برای نقش پیوتر لئونتیویچ تلاش کردیم خیلی مناسب نبودند. A. Belinsky تمرین های ما را دید و به من گفت: “چرا خودت این نقش را بازی نمی کنی؟” چاره ای نبود ، فیلمبرداری چند روز دیگر آغاز شد. اینطور شد که من در این اجرا پتر لئونتیویچ شدم. 
هر کس – بولگان رندسندورژ. آرتینوف – مارات فدیف. عکس از آندره Chuntomov.
من این قسمت را دوست دارم – از نظر باله با بقیه متفاوت است ، مثل اینکه در نقطه مقابل آن قرار دارد. همه بقیه خیلی می رقصند ، اما به نظر می رسد پیوتر لئونتیویچ هیچ رقص رقص خاصی ندارد و به نظر می رسد ، در آنجا چه باید کرد. اما مشخص شد که این کار دشوار است. آخرین باری که من در این نقش روی صحنه ظاهر شدم سال 2008 در جشنواره اختصاص داده شده به پنجاهمین سالگرد کاتیا و فعالیت خلاقانه ام بود که معلوم شد آخرین زندگی وی است. شش ماه بعد ، او دیگر نبود. و دو ماه بعد در اولین نمایش “Anyuta” در کراسنویارسک به روی صحنه رفتم و او را به یاد کاتیا تقدیم کردم.
لحظه سختی بود ، زیرا اجرا با تشییع جنازه همسر پیتر لئونتیویچ آغاز می شود. به یاد دارم که آن زمان افراد سالن گریه می کردند. و در پرم ، جایی که کاتیا سالها رئیس هیئت داوران مسابقه بود ، که پس از جدایی او نام خود را دریافت کرد ، اجرای برای او بهترین صحنه برای افتتاحیه بود. برگزارکنندگان از من خواستند که روی صحنه بروم و “یک هدیه برای پرم تهیه کنم”. البته من خیلی نگران شدم. من همیشه قبل از روی صحنه نگران بودم – این برای یک هنرمند طبیعی است. و با افزایش سن ، هیجان حتی بیشتر می شود. مطمئناً برخی از صحنه های رقص صرفاً رقصنده باید برای من تغییر کند. اما پیوتر لئونتیویچ برای سن او مناسب است – در این بازی نمی توانید سر و صدا کنید.
– چرا این باله خاص را از بین چمدان های گسترده خود برای نمایش در پرم انتخاب کردید؟
– تئاتر اپرا و باله پرم از ابتدای دهه 90 به مدت طولانی نمایش “Anyuta” را در کارنامه خود داشت. وی در سال 1992 به یک تور به ژاپن منتقل شد و در آنجا با موفقیت زیادی در تئاتر توکیو بونکا کایکان نشان داده شد و من و کاتیا در نقش های اصلی بازی کردیم. با این حال ، ما در این اجرا در پرم نیز اجرا کردیم. حدود 20 سال در مجموعه تئاتر پرم ماند و مورد علاقه عموم مردم پرم قرار گرفت. ظاهراً از این رو ، تئاتر پیشنهاد ساخت نسخه به روز شده نمایش را با لباس ها و مناظر جدید ارائه داده است. به طور کلی ، “Anyuta” سرنوشت خوشی دارد. این باله در یک نسخه تلویزیونی به دنیا آمد. سپس – با تشکر از ایتالیا و مدیر کل آنها ، که به فکر افتادند تا آن را روی صحنه ببرند – زندگی طولانی صحنه ای داشت. و اکنون این نمایش تقریباً سی و پنج سال است که در بسیاری از تئاترهای روسیه زندگی می کند و از همه مهمتر مورد علاقه تماشاگران است. من خودم هر بار با لذت فراوان به او برمی گردم ، هر وقت با قهرمانانش همدلی می کنم. با تشکر از چخوف و گاوریلین ، بلینسکی ، مانویچ و وولسکی ، دستیاران من ، که در دوره های مختلف در اجرای او نقش داشتند.
در مورد خود مسابقه ، این واقعیت که علی رغم همه چیز برگزار شده است ، ما باید مدیون اقتدار ولادیمیر واسیلیف و فداکاری مدیر مسابقه ، النا زاورشینسکایا باشیم که شجاعانه از آن دفاع کرد.
– النا زاورشینسکایا به MK گفت: “همه چیز توسط یک نخ آویزان بود و ما تا آخرین مورد نمی دانستیم: این اتفاق می افتد ، انجام نمی شود.” – سرانجام ، همه چیز پنج روز قبل از شروع مسابقه قطعی شد. و اما ما برنده شدیم!
همین اتفاق در مورد اولین نمایش باله Anyuta رخ داد ، که رقابت را گشود. تا همین اواخر ، ما نمی دانستیم که این اتفاق می افتد و چگونه اتفاق می افتد. تعداد زیادی از مردم مجبور شدند به ما مراجعه کنند. در بهار 303 برنامه کاربردی داشتیم که از این تعداد 126 مورد در مسابقه اصلی بودند ، بقیه طراحان رقص و مجری برنامه رقص مدرن بودند. به دلیل ویروس کرونا ، این مسابقه که به طور سنتی در ماه آوریل برگزار می شد ، باید به تعویق می افتاد. اما از آنجا که اوضاع همه گیر در حال خراب شدن است ، مردم متوجه شدند که ممکن است نتوانند پرواز کنند. هر شب مردم از کشورهای مختلف با واتس اپ تماس می گرفتند. به عنوان مثال ، برزیلی های مدرسه تئاتر بولشوی ولادیمیر واسیلیف در جوینویل ، که یک سال و نیم برای مسابقات آماده شده بودند. ما خیلی نگران بودیم که آنها نتوانند بیایند. اما توافق کردیم که آنها به مسابقه بعدی که باید یک سال و نیم برگزار شود ، بیایند.
آنها از آرژانتین ، از تئاتر کولون نیز تماس گرفتند: آنها همچنین امیدوارند که به مسابقه بعدی بیایند. روز قبل از افتتاحیه ، پسری از وین نوشت ، آرزو داشت كه به ما بیاید ، تا آخرین بار آماده شود. او بسیار ناراحت است ، اما با تمام وجود در کنار ما است و امیدوار است که در سال 2022 به ما مراجعه کند. من به او نوشتم که اگر او بخواهد ، پس به محض اعلام شرایط مسابقه جدید ، درخواست او اولین خواهد بود. انتظار می رفت گروه بسیار بزرگی از کره حضور داشته باشد ، اما رهبری دانشگاه آنها خیلی خوشحال نبود که در این شرایط سفر کنند. آنها به سادگی آزاد نشده اند. آنها همچنین در سال 2022 به ما مراجعه می کنند.
– در نتیجه چند عضو وارد شدند؟
– در نتیجه ، اکنون 35 شرکت کننده از 11 کشور در مسابقات باله حضور دارند. در گروه بزرگتر – 17 نفر ، در افراد جوان – 18- البته بیشتر آنها روس هستند و از خارجی ها این افراد ساکن روسیه هستند. مشکل این است که مراکز ویزا کار نمی کنند و صدور ویزا ممنوع است. اما در اینجا یکی از شرکت کنندگان ، میلینا فیدان ، توانست مستقیماً از ترکیه بیاید و دختری به نمایندگی از آرژانتین وارد آنجا شد. او خود آرژانتینی است ، اما در بارسلونا زندگی می کند و از آنجا موفق شد به مسابقات راه یابد.
– آیا شرایط سختگیری برای مسابقه داشتید؟
– بله ، آنها ما را در شرایط دشواری قرار داده اند. هرکسی که به این مسابقه می آید باید یک تست covid منفی ارائه دهد. بدون این ، ما حق نداریم شخصی را وارد تئاتر کنیم ، تا در تمرینات و ارتباطات در یک فضای رقابتی اعتراف کند. ما حدود یک هفته قبل از شروع مسابقات از این موضوع مطلع شدیم و یک مشکل بسیار بزرگ وجود داشت که این مسئله را برای همه به ارمغان آورد ، توضیح داد که چه اتفاقی با ما می افتد و از آنها می خواهد آزمایش کنند. و این نه تنها برای شرکت کنندگان در مسابقه ، بلکه همچنین برای اعضای هیئت داوران ، هر کسی که در Arabesque کار می کند ، اعمال می شود. همانطور که مشاهده می کنید اقدامات بی سابقه ای انجام شده است. همه ما ماسک می زنیم ، دست های خود را ضد عفونی می کنیم.
– و این مسابقه در غیاب تماشاگران برگزار می شود …
– که بسیار آزار دهنده است. اما برای سرزمین پرم دستوری وجود داشت: از 26 اکتبر ، تماشاگران به هیچ مسسه تفریحی اجازه ورود ندارند. بنابراین ، ما تنها بازدید را با عموم مردم داشتیم. اما ما البته خوشحالیم که حداقل اجازه این کار را داشتیم. چندین سال است که این مسابقه پخش ها را سازماندهی می کند و بینندگان می توانند آن را به صورت آنلاین تماشا کنند.
