در سال 2018 ، ما تصمیم گرفتیم مادر خود ، هنرمند نینا وینوگرادووا-بنوئیس را دفن کنیم. این یک اتفاق بسیار مهم و مسئولانه برای خانواده ما است. با دانستن داستان عشق خود ، احتمالاً هر شخصی در رابطه با والدین خود این کار را انجام داده است.

حضور در مراسم تشییع پی در پی مادرم برای من بسیار مهیج بود. وی در 24 مه 1986 به طرز غم انگیزی درگذشت. آنها مرا به مراسم تشییع و خاکسپاری نبردند تا صدمه ای نبینند. من 13 ساله بودم.

مامان برای پدرش ، همسر محبوب ، هم رزم ، همکار ، هم نویسنده ، خالق بسیاری از نقشه های بزرگ و هوشمندانه خود ، یک موزه بود ، همانطور که خودش آن را “دیواری تخریب ناپذیر” نامید. یک قسمت غیر قابل تعویض از او ، یک گوشت. نینا وینوگرادووا-بنویس در محل کار 1985 عکس: از بایگانی خانواده

والدین در سن پترزبورگ ، در انستیتو ملاقات کردند. رپین ، جایی که پدرم در کارگاه ایوگانسون تحصیل می کرد ، و مادرم به کتابخانه ای آمد که مادربزرگش ، اکاترینا لئونتیوونا بنوئیس ، در آنجا کار می کرد.

در کتاب “روسیه مصلوب” یک فصل وجود دارد “همسر من” ، جایی که پدر من بسیار واضح این دیدار سرنوشت ساز را به یاد می آورد و به ویژه سخنان خود را یادداشت می کند: “شما آنجا نبودید ، فقط یخ زد و روی نوای آبی فرو ریخت ، اما من منتظر شما بودم – این یک شوالیه خوش تیپ و فساد ناپذیر ، بوی رنگ ، با چهره ای همیشه خسته و رنگ پریده. والدین من ، همانطور که می دانید ، بلافاصله شما را دوست نداشتند ، با توجه به اینکه شما فردی لجوج و ساده لوح ، هر چند با استعداد هستید – آنها ، مانند عموی خود ، میشا ، مطمئن هستند که شما چندین ماه با من خواهید بود. همه چیز ، همانطور که کتاب مقدس می گوید ، می گذرد ، اما آنها نمی دانند که ما تا انتها با هم خواهیم بود – من همه چیز را تحمل خواهم کرد و مانند Solveig به شما وقف خواهم شد … “. ایلیا و نینا هنگام ترمیم آیکون ها. 1961.

البته این عشق در نگاه اول و یک ارتباط معنوی بسیار عمیق برای زندگی بود.

فقط در مورد او ، او نوشت و علناً به عنوان تنها زنی که عشق خود را تا پایان روزهای خود حمل کرد اعلام کرد.

مادر نوه بزرگ معمار بزرگ لئونتی نیکولاویچ بنوئیس ، دختر معماران ماریانا لودویگووونا شریدر و الکساندر نیکولاویچ وینوگرادوف است.

پدر همیشه به اصل و نسب همسرش ، هسته درونی او ، استعداد هنرمند و زیبایی بیرونی پالایش شده بسیار افتخار می کند وی آن را “بخشی از سلسله بزرگ معماران و هنرمندان بزرگ” خواند.

اثر معروف وی “نینا با کت خز” ، چهره ای دخترانه در نقاشی “عشق” ، “صبح” – تصاویر غنایی در چرخه های تصویری و گرافیکی این هنرمند با تصویر همسرش عجین شده است.

او از همان ابتدای راه با او بود ، به او کمک کرد تا برنده شود ، و برنامه های عالی خود را تحقق بخشد.

در آخرین سالهای زندگی ، پدرم با چشمانی اشکبار به یاد آورد که چگونه در جوانی بلیط مچاله شده ای را پیدا کرد که ناخواسته از کیف مادرش بیرون ریخته بود. او مخفیانه خون داد تا برای او رنگ بخرد …

“مادر ستون فقرات او بود”