گفته شد

این نمایشگاه در سه سالن بزرگ دایر است که هر کدام نشان دهنده حرکت عجیب آندره بیلی از مسکو به مسکو است. با این حال ، این دو شهر متفاوت و افراد مختلف خواهند بود. سازندگان نمایشگاه تصمیم گرفتند تا چنین سرنوشت دشواری را با کمک کارت پستال هایی با نمای پایتخت باستان از مجموعه خصوصی سرگئی تاکاچنکو به تصویر بکشند. آنها به شما این امکان را می دهند که هم مسکو از عصر نقره ای ، که در آن آندری بیلی جوان درخشید ، و هم مسکو شوروی ، جایی که در سال 1923 بازگشت ، ناامیدانه تلاش می کرد تا در واقعیت جدیدی برای خود جا بیفتد.

در کارت پستال های مسکو قدیمی ، چیزهای زیادی با Bely در ارتباط است. در اینجا نمایی از Arbat وجود دارد ، جایی که می توانید خانه ای را مشاهده کنید که بوریس بوگایف (آندری Bely آینده) در آن متولد شده است ، اینجا رستوران پراگ است ، جایی که توضیحات قاطع Bely با الکساندر بلوک و Lyubov Dmitrievna در آنجا صورت گرفت و ایستگاههایی که Bely از آنجا رفت پرسه زدن های زیاد آنها تاریخ شخصی در تاریخ روسیه و حتی تاریخ محلی ثبت شده است. یک قاب جداگانه به انواع مسکو اختصاص داده شده است: در کارت پستال ها فروشندگان ، مردم شهر و مردم عادی اوایل قرن بیستم وجود دارند که عطر و طعم بی سابقه یک دوره گذشته را منتقل می کنند. این تصاویر متنوع ترین وجه های شهر را منعکس می کند ، از صحنه آشفته تئاتر آن گرفته تا بلایای طبیعی مانند سیل 1908.

– با دیدن این عکسها ، به نظر می رسد که ما در گذشته ، در زمانی که آندری بیلی زندگی می کرده است ، پیدا شده ایم – – Ioanna Delektorskaya ، محقق ارشد بخش اداره پزشکی دولتی “آپارتمان یادبود آندری Bely” ، به خبرنگار MK گفت.

مواردی از مجموعه موزه نیز در نمایشگاه ارائه می شود. در اینجا تکثیر پرتره Bely توسط لئون باکست در سال 1906 ، و نسخه اصلی یکی از “شیاطین” ساخته میخائیل وروبل ، و منظره ساخته شده توسط شاعر ماکسیمیلیان ولوشین ، که بلی بیش از یک بار در کوکتبل از او بازدید کرده است. نمایشگاه به گونه ای تنظیم شده است که بیننده بلافاصله در متن زمان قرار می گیرد. در کنار عکسهای بوریس بوگایف کوچک و والدینش کارت پستالهایی با عکسهایی از شاعران مشهور و تصویری از حاکم افکار لئو تولستوی قرار دارد.

علاوه بر این ، مسیر در سالن دوم “غیر مسکو” قرار دارد که به سفرهای آندره بیلی اختصاص داده شده است. تعداد زیادی از آنها وجود داشت: پاریس ، برلین ، بروکسل ، مونیخ ، کلن ، و البته دورناچ سوئیسی ، جایی که بلی ، به همراه همسر اول خود ، هنرمند آسیا تورگنیوا ، در ساخت مرکز انسان شناسی گوتئانوم شرکت کردند. در یکی از ویترین ها قطعه ای از شیشه پنجره این بنا با چهره فرشته ای آسیا روی آن حک شده است. در نزدیکی آن یک ذغال سنگ ، یک میخ و یک خرده شیشه باقی مانده از اولین گوتئانوم وجود دارد که در شب سال نو 1923 سوزانده شد ، و در نهایت گوتئانوم دوم در آنجا ظاهر شد. نقاشی های آسیا نیز وجود دارد. از جمله آنها می توان به پرتره وی از بیلی اشاره کرد که در طی کاری که رابطه عاشقانه ای بین آنها آغاز شد

در ویترین ها عکسهایی وجود دارد که بیلی از سفرهایش به مصر و فلسطین آورده است. با این حال ، به موارد یادبود شاعر توجه ویژه ای می شود: چمدان ، عصا و میز او و همچنین سنگریزه هایی که از انواع سواحل آورده شده اند. بر روی دیوار نقشه قلمرو قفقاز قرار دارد که بلی به همراه همسر دوم خود کلاودیا نیکولاونا بوگایوا (واسیلیوا) سفر کرد. آخرین سفر آنها در تابستان 1933 به کوکتبل بود. در آنجا بود که بلی دچار گرمازدگی می شود و از عواقب آن در ژانویه 1934 می میرد.

سالن سوم ما را در جو مسکو شوروی در دهه 1920 غنی می کند – اوایل دهه 1930 ، جایی که بلی سالهای آخر زندگی خود را در آنجا گذراند.

– او تمام تلاش خود را در مجامع عمومی انجام داد تا جایی که ممکن است خود را به عنوان یک فرد شوروی و یک نویسنده نشان دهد ، – توضیح می دهد ایوانا دلکتورسکایا ، – اما این خیلی خوب نتیجه نگرفت. ماهیت خلاقیت مانع بود.

از جالب ترین نمایشگاه ها می توان به کارت پستال هایی اشاره کرد که بناهای تاریخی را به عنوان بخشی از اجرای طرح تبلیغات تاریخی به وجود آورده اند ، کارت پستالهایی با عکس از موانع انقلابی و آتش سوزی های سال 1905 ، کاریکاتورهای مربوط به چهره های سیاسی دوران قبل از انقلاب ، تصاویر رهبران شوروی ، انتشارات آثار بعدی بلی و حتی وی تعلیق این نمایشگاه به شما امکان می دهد نه تنها درباره سرنوشت شاعر ، بلکه همچنین در مورد تاریخ نیمه اول قرن بیستم چیزهای زیادی بیاموزید.