ورق زندگینامه Arkhipova را ورق می زنیم ، بی اختیار این س asksال را می پرسد: چرا سرنوشت ایرینا را برای مدت طولانی بیش از ده سال امتحان کرد و به او موکول کرد تا وارد هنرستان مسکو شود؟

این دختر 9 ساله بود که در مدرسه موسیقی مرکزی در موسسه آموزشی معروف پذیرفته شد. اما درس اول شکست می خورد – کودک سرما می خورد ، این بیماری عوارضی ایجاد می کند. ایرینا پس از گذراندن تکالیف ، وارد مدرسه گسین می شود. اما جنگ این برنامه های موسیقی را نیز نفی می کند. خانواده آرخیپوف به تاشکند ، جایی که ایرینا از مدرسه فارغ التحصیل می شود ، تخلیه می شوند و سپس وارد شعبه ای از موسسه معماری مسکو می شوند.

این احمقانه است که حدس بزنیم آرکیپووا در این حرفه به چه ارتفاعی رسیده است. اما اکنون می توانیم به طور قطع بگوییم که وی دانشگاه مناسب را انتخاب کرده است ، زیرا محافل آوازی آماتور به طور فعال در آن کار می کردند. دختری که در سال 1944 به پایتخت بازگشت ، طبق معمول آواز زیادی می خواند ، اما دیگر آرزو ندارد که به عنوان یک خواننده آواز فعالیت کند. با این حال ، شانس اعلیحضرت این بار دستور داد که ایرینا با یکی از دانشجویان هنرستان مسکو ملاقات کند و در سال 1946 خود او از آستانه این م institutionسسه آموزشی عبور می کند. او بسیاری از بخشهای کلاسیک اپرای روسی را می آموزد – “یوجین اونگین” ، “برف دوشیزه” … پوچ دیگری – آرخیپووا در گروه کارآموز تئاتر بولشوی پذیرفته نمی شود. ایرینا عازم Sverdlovsk می شود و مخاطبان محلی را با لیوباشا در عروس تزار ریمسکی-کورساکف تسخیر می کند. این موفقیت به آرخیپووا کمک می کند تا برای یک زندگی درخشان در تئاتر بولشوی به زادگاهش مسکو بازگردد – سرانجام او خود را در مکانی که باید و مطابق با استعداد خود پیدا می کند.