یک “پروژه فیلم سوسوزن” “9 دختر در لبه واقعیت” در مسکو ارائه شد که در منطقه Sverdlovsk توسط کارگردانان جوان، منحصراً دختران، به کارگردانی آندری سیلوستروف ایجاد شد. سپس به سراسر کشور سفر خواهد کرد.
سیلوستروف هنرمند ویدئو، کارگردان و تهیه کننده فیلم های بیرمنگام Ornament 1-2 (نویسنده مشترک یوری لیدرمن)، روسیه مانند رویا، بازیگران، سوراخ یخ، نویسنده پروژه های چند رسانه ای، زمانی متصدی جشنواره ویدئوی کن در قلمرو کراسنویارسک هنگامی که “بازیگران” او منتشر شد، چنین تعریفی ساخته شد – یک اثر متقابل رسانه ای، که نشان دهنده همزیستی هنرهای زیبا، رقص، موسیقی و سینما است. آندری به دنبال یک شکل پذیری خاص از دوره های مختلف مربوط به نظم جهانی بود. تا حدی این تجربه اکنون در آثار شاگردانش تکرار شد.
تابستان گذشته، در Sysert در نزدیکی یکاترینبورگ، جایی که نویسنده Bazhov متولد شد، و اکنون یک فضای فرهنگی جالب در یک کارخانه آهن رها شده قبل از انقلاب (آنها در زمان شوروی در آنجا موتورهای ماشین لباسشویی تولید می کردند)، یک آزمایشگاه فیلم به نام “محلی ها” ظاهر شده است. ” برگزار شد. آندری سیلوستروف یکی از متصدیان آن شد. قرار بود بخشهای او با مردم محلی آشنا شوند، چشمهای آنها را، ضربدر چشمهای خودشان، جایی که در آن به سر میبرند، ببینند و دربارهاش فیلم بسازند. از تکه ها، طبق تعریف نویسندگان پروژه، «همدلی با واقعیت سوسوزن» یک کل شکل گرفت. واقعیت و سراب منجر به گروهی از “بازیگران تابستان مذاب 2022” شد.
اگر سعی کنید نه اثر را بشمارید، ممکن است به هدف نرسید. رمانها به یکدیگر سرازیر میشوند، برخی آنقدر زودگذر هستند که به نظر میرسد بخشی از چیز دیگری هستند، شما آنها را به عنوان چیزی جدا احساس نمیکنید. برعکس، دیگران به نظر می رسد بیرون کشیده شده اند، اما بعد معلوم می شود که چندین مورد از آنها وجود دارد، نه فقط یک.
صدای یکی از شرکت کنندگان در پروژه به گوش می رسد: “تیراندازی شروع شده است، اگر چیزی باشد” و این لحن حرکت بعدی را تعیین می کند. ما همین هستیم که هستیم. شبح های دخترانی با سارافان وجود خواهد داشت. آنها مانند ارواح در جنگل تاریک می درخشند که یادآور روح مردگان در فیلم های هالیوود است. معلوم می شود که اجنه ساکن در قبرستان مومنان قدیمی مسیرها را اشتباه می گیرد. این است که چگونه داستان باژوف “گوش های گربه” توسط کارگردان داریا دیاچوک کالبدشکافی می شود. قهرمانان معمولی فیلم های مستند اولگا پرتیاکوا به جای آنها می آیند. آنها به مدت 18 دقیقه شکاف های زمین را در میان مناظر زیبای اورال مطالعه می کنند. شکاف همه جا وجود دارد – روی سنگفرش، مجسمه… همه چیز بسیار زیباست، حتی سر آدم هایی که از آب بیرون زده اند. و گفتگوها نامفهوم است. جوانان در حال بررسی محتویات لوله های آزمایش هستند و به سخنرانی های استاد دانشگاه اورال سرگئی تاگیلتسف گوش می دهند. و ناگهان یک فیلم سیاه و سفید شروع می شود، جایی که دختر دایره ها و خطوطی را روی صورت خود، روی دستان خود می کشد، مانند شکاف های روی زمین.
25 دقیقه “آیین / سیسرت” ساخته پولینا مانتسوروا که تجربه کار در جشنواره رقص مدرن و در مرکز را دارد. میرهولد، – تقلیدی از مراسم اعزام به ارتش (مشاور در مراسم استخدام در تصویر کار می کرد). به موازات آن، صحبت هایی در مورد مرگ وجود دارد: “آیا فکر می کنید چیزی در آنجا وجود دارد؟” – “من آنجا نبودم”. “ما یک بار در زندگی زندگی می کنیم. من نمی خواهم جوان بمیرم.” بچه های جوان ساکن سیسرت می گویند که قبلاً دوستان خود را دفن کرده اند و همکلاسی های مرده ای دارند. یکی از بچه ها در مورد اینکه اگر کشته یا مجروح شود برای خانواده چه می شود صحبت می کند. کسی به یاد می آورد که چگونه یک ماه چیزی نشنیده بودند که یک گلوله در نزدیکی منفجر شد. آنها کجا بودند؟ در این مورد چیزی گفته نشده است.
آهنگ “راهپیمایی عروسی” مندلسون به صدا در می آید و ما در دفتر ثبت سیسرت هستیم. این «عروس» اثر ماریا روبینا است. یک فیلم چند صفحه ای شروع می شود ، دختری با لباس ملی ظاهر می شود ، شوخی به گوش می رسد ، گریه اورال عروس. به موازات آن، کارگردان از یک زن مسن درباره عروسی اش می پرسد.
برخی از شخصیت ها از رمانی به رمان دیگر حرکت می کنند. و اکنون پیرزنی که قبلاً برای ما آشنا بود، یک رقص گرد را در لالایی برای یک منظره تابستانی اثر اولگا بلوسووا رهبری می کند. دخترانی که سارافن پوشیده اند در یک جنگل صخره ای آواز می خوانند. و مادربزرگ می گوید که دو برادرش در اوکراین هستند، خانواده آنها خوب و دوستانه هستند. او دختری را با دوربین برای چای دعوت می کند، کسی نیست که با آن چای بنوشد. لباس هایی که در آن زیبایی ها در لبه، از سینه او آواز می خواندند. یک بار به کنسرت رفت. کی بود؟ خدا می داند.
یکی از کارگردانان تازه کار، همانطور که می گویند، بدون فیلمنامه به سیسرت آمد، اما می خواست یک فیلم جاده ای فیلمبرداری کند. سپس در حدس و گمان ها گم می شوید: یا او در مورد خودش صحبت می کند یا در مورد یک قهرمان واقعی یا خیالی. پدر و مادرش در منطقه کار می کردند. پدرم نگهبان بود، به جرم گرفتن رشوه به زندان افتاد. تمام زندگی در آنجا سپری شده است و اکنون سیسرت به عنوان یک زندان تلقی می شود. اما حتی این لحظه نیز به سرعت تبخیر می شود، دوباره، از ناکجاآباد، عروس ها، دفتر ثبت نام ظاهر می شود. کارگردان جوان نمی دانست از چه چیزی فیلمبرداری کند و بی نهایت را فیلمبرداری کرد. یا شاید اصلا او نباشد، اما یکی از همکاران پروژه اش. اینجا همه چیز به این ترتیب تنظیم شده است. و ما در حال حاضر به یک گشت و گذار می رویم، با همراهی یک ساکن محلی، که یک اتاق غذاخوری متروکه را به عنوان یک نقطه عطف نشان می دهد.
شرکت کنندگان در آزمایشگاه از مدارس مختلف فیلم فارغ التحصیل شدند. شخصی دارای تحصیلات معماری و روزنامه نگاری است، تجربه جالبی از کار خلاقانه. آنها در مسکو، سنت پترزبورگ، آستاراخان، یکاترینبورگ زندگی می کنند. سیسرت یک مکان کاملاً جدید برای آنها است (مثلاً تنظیمات اولیه) و آنها آن را دیدند و نشان دادند که گویی کل کشور روی یک قطعه کوچک از زمین متمرکز شده است.
تیتر روزنامه:
9 دختر در جستجوی معنا
