چگونه به نظر می رسید

میل به تبدیل موسیقی پاپ به کاسه ای چنان پر که در شرف ریختن است، در این مورد، با تمام شکوه درخشان خود تجسم یافت. سه صفحه نمایش را از نظر اندازه سایت می توان بزرگترین نامید. میزان نور این پتانسیل را داشت که تولیدکنندگان اقتصادی را کمی آزار دهد، صدا عقب نماند و حتی سکو به همراه مرحله دوم مجهز به نور LED بود.

در صحنه اصلی دو سطحی، مناظری از هندسه پیچیده ساخته شد، در طول اجرا، به سه قسمت تقسیم شد، رنگ اصلی لباس های همه شرکت کنندگان در اکشن تغییر کرد و نزدیکتر به پایان، یک سالن مبلمان کامل رول شد. با یک مبل و یک تخت دو نفره، پیشخوان بار و دیواری چشمگیر که از ماژول های مختلف ساخته شده است. مؤلفه انسانی اکشن نیز چشمگیر بود: بیش از سه دوجین نفر روی صحنه و به قول خودشان صد و نیم در پشت صحنه.

نمایش توسط M. Hustler، دی جی داخلی Marie Crimebrery آغاز می شود. پس از گرم کردن کوتاه اما پرانرژی حضار، بقیه شرکت کنندگان در اکشن روی صحنه می روند: نوازندگان، خواننده های پشتیبان، حدود دوجین رقصنده و خود دیوا با لباسی مشکی، که زیر آن یک لباس درخشان از رنگ دریا پنهان است قطعه اول «آمور» کاملاً با رنگ بندی و مهمتر از آن با حال و هوای مخاطب سازگار است. در حال حاضر در گروه کر، همه در یک گروه کر کر می خوانند که نشان دهنده قصد شروع یک جنون بدون هیچ مقدمه ای است. آهنگ های زیر “از ما باحال تر نیست” و “وگرنه این همه بیهوده” با همین شور و شوق به صدا در می آیند و احساس می شود که کار انجام شده است.

واقعاً این کار انجام شده است و آواز ده هزار نفری با صدای بلند می تواند تا پایان ادامه یابد و باعث خوشحالی همگانی شود. با این حال، این به وضوح برای ستاره اصلی نمایش کافی نیست. ماری با بازیگوشی می گوید: “من قبلاً تمایل به شوخی کردن با سابقم را از دست داده ام، اما قطعاً کسانی هستند که هنوز آن را دارند.” “. در چنین شرایطی، فریاد امضای آلگرو «بابونکی!» بی جا نخواهد بود، زیرا تشابه احساسی به سادگی در هوا بود و کاملاً آشکار بود، حداقل برای کسانی که می دانند ایرینا آلگروا کیست.

طنز این است که چنین ترکیب سبکی، به طور کلی، تعجب آور نیست. ماری یک بار در مصاحبه با ZD و به احتمال زیاد گفت: “البته، من دوست دارم یک خواننده شیک باشم، اما نمی توانم این کار را به روش دیگران انجام دهم، بنابراین بهتر است دختری با قلب بزرگ بمانم.” کمی معاشقه او هر دو را می خواهد، و بیشتر، که برای یک ستاره پاپ کاملا طبیعی است.

البته، ماری و تیم بسیار باتجربه‌اش می‌دانند که ورود به بازار محلی با مفاهیم موسیقی ظریف و بی‌عیب چقدر دشوار است. در اینجا بهتر است همه چیز را به یکباره ارائه دهیم و خواننده این کار را به خوبی انجام می دهد. نکات r’n’b و هیپ هاپ، گروه های کر سرسخت درست در ابتدای آهنگ، قلاب های کلامی – به طور کلی، همه چیزهایی که اکنون برای ایجاد موسیقی پاپ استفاده می شود – ماری، نه به خصوص خجالتی، با شنسون و لاتین ترکیب می شود، مکالمات احساسی را اضافه می کند، مانند یک مهمانی مجردی مست، و اصلاً از چنین سایه ای از مرحله پس از شوروی نمی ترسد.

میز موسیقی با لحنی مودبانه هنوز هم کاملاً در روح مردم ما نفوذ می کند، حتی از طریق زره های شیک از فروشگاه های مفهومی، که مردم می خواهند با آنها پیشرفته ترین در جهان ظاهر شوند. درسته همین مخاطب مفاصلی داره که سنشون هنوز خسته نشده که استفاده نکردن هم گناهه. ترکیبی بی‌نظیر از «On Heels» و بازسازی جالب آهنگ «تظاهر» یوری تیتوف با حضور مهمان توسط دی‌جی رودنکو، فوراً عرصه را به پیست رقص تبدیل می‌کند و خود ماری را به خشم دیسکو تبدیل می‌کند.

میهمانان ستاره مانند برگ برنده ای در جیب شما هستند و خواننده چندین مورد از آنها را داشت. در قسمت اول نمایش، خواننده از حضور خود در “ماسک” یاد می کند و جلد “بگذار بروم” را از کارنامه والریا می خواند. در بیت دوم، خود والریا به طور غیرمنتظره ای روی صحنه ظاهر می شود و دوئت خودجوش آهنگ را بر روی سکویی که با کمک یک بالابر پنوماتیک از بالای تماشاگران بلند می شود، کامل می کند. به نظر می رسد تشویق برای دو ستاره کافی بود.

در کد آهنگ “گریه در حمام”، یکی از مناظر متحرک شکسته می شود و کلاوا کوکا به ماری می پیوندد. آنها با هم “پوست” را اجرا می کنند و سوگند دوستی می خورند، که به گفته دختران، حتی در بین هنرمندان جوان، جاه طلب، مستقل و موفق نیز وجود دارد.

بخش سوم اکشن به گونه ای طراحی شده است که نشاط آور باشد. پس از تمام رنج ها، رنجش ها و فقدان ها، گفته می شود که مردان در اصل هیچ هستند. دیما بیلان و همعلی از دوئت HamAli Navai به عنوان تصاویر بصری ظاهر می شوند. دونوازی با بیلان “تو جفت من نیستی” قبلا هم در کنسرت های ملی و هم در نمایش انفرادی بیلان اجرا شده است. این شماره به خودی خود بیشتر یادآور یک موزیکال است تا یک کنسرت پاپ. هنرمندان با به تصویر کشیدن یک زن و شوهر در حال نزاع، همه چیز را روی پیشخوان مرتب می کنند، روی مبل می افتند، به مرحله دوم فرار می کنند – به طور کلی، آنها یک درام جدی بازی می کنند. معلوم است که مردم آن را دوست دارند.

محیط انتشار HamAli بسیار راحت تر است، مانند خود آهنگ “آهسته”. به سختی می توان آهنگ را راک نامید، اما دو صدا در اینجا یک پشت سر هم بسیار درست را تشکیل دادند و این تعداد بسیار مفید بود تا کمی احساسات را خفه کند و تماشاگران را قبل از فینال نفس بکشد.

آنها تصمیم گرفتند به طور موثر با کمک “درخشش” و “رقص، انگار اقیانوس نزدیک است” خداحافظی کنند. هزاران تن از تجهیزات، رگباری آشکار از همه چیزهایی که در آن غنی بودند شلیک کردند، و این احساس را ایجاد کردند که عینک آفتابی حتی در گالری مورد نیاز است. قهرمان عصر شکایت کرد: “چقدر سخت است که ننوشیدن”. “وقتی از چیزی استفاده نمی کنید، جو را به شدت احساس می کنید، گویی با پوست خود.” با توجه به اینکه عوامل حساسیت‌زا فقط در جعبه‌های VIP ارائه می‌شد، اکثر مردم در همبستگی مطلق با ماری بودند.

طرفداران

معمولاً اتفاق نمی افتد که از پرشور صحنه آن طور که شایسته است استفاده شود. Crimebrery & Co ایده بسیار روشنی داشت که با صفحه نمایش ها، نورپردازی فانتزی و حمام و مبل ها چه کاری انجام دهد. در نتیجه، هر عدد، که از عدد قبلی جاری می‌شود و به عدد بعدی سرازیر می‌شود، با این وجود به عنوان یک عملکرد مستقل در نظر گرفته می‌شود.

انصافاً باید اعتراف کرد که ماری در موفقیت های کنسرت خود تنها نیست. برخی از همکاران او همچنین از توانایی تجسم واضح آثار خود روی صحنه لذت می برند، اما، البته، به دور از کمال عمومی. شاید به همین دلیل است که هر نوسان موفقی برای اجرای بزرگ را می توان نمونه ای الهام بخش در نظر گرفت.

با این حال، بعید است که پیچیده‌ترین ویدیوآرت و پیچیده‌ترین مناظر از جلوه‌های ویژه کنسرت پیشی بگیرند. این البته در مورد خانه کامل و آمادگی شدید مردم برای خواندن کل مجموعه لیست با بت خود است.

موارد منفی

ماری در توانایی اش در بیان افکارش به شیوه ای بسیار روان با برخی از همکارانش مقایسه مطلوبی دارد. ظاهراً او از توانایی های خود آگاه است ، بنابراین حالت “گفتگو” اغلب روشن می شود. برخی صحبت های صمیمانه به وضوح مخاطب را تحت تأثیر قرار داد، اما می شد چیزی را ویرایش کرد.

دو وقفه کوتاه در نمایش وجود دارد که طی آن کل تیم نسبتا بزرگ لباس عوض می کنند و این مکث موسیقی نیز در حالت مکالمه انجام می شود. مستندی که در مورد زندگی خواننده و درمورد آماده سازی نمایش به طور کلی کنجکاو بود ، اما کل کلمات در پایان برای کسانی که از صحبت کردن خسته شده اند ، آزمایش قدرت بود. گاهی اوقات به نظر می رسید که دوربین پشت صحنه، با وجود کهنه بودن این ترفند، می تواند بیش از همه حرف های گفته شده برای اینتراکت ها انجام دهد.

عبارت مهمانی

ماری در مقدمه «کوچک، بخوان» جدیدش گفت: «امیدوارم اشک نریزم، اما اگر ناگهان، کل سالن را به دست بیاورم». این آهنگ که با سفر به روان درمانگر همراه است، ممکن است با استانداردهای موسیقی پاپ بیش از حد صریح باشد، اما درام شخصی (آهنگ در مورد از دست دادن عزیزان) و همچنین رنج های عاشقانه دخترانه، طرفداران خواننده را تحت تأثیر قرار داد. مستقیم به قلب ها