ولادیمیر میخائیلوویچ در اواسط قرن بیستم به پدیده ای بی نظیر برای سینمای شوروی تبدیل شده است. وی موفق شد چندین فیلم-اپرا بسازد و در قاب آنها آنچه کاملاً ناسازگار به نظر می رسد را با هم تلفیق کند: محبوب ترین هنرمندان درام شوروی در فیلم های موسیقی گوریکر خوانندگی می کردند.

از جمله آنها می توان به اینوکنتی اسموکتونوفسکی ، الکساندر شیروینت ، ولادیمیر باسوف ، پیوتر گلبوف ، لیودمیلا کاساتکینا ، ورا واسیلیوا اشاره کرد … مجموعه “مکان ملاقات قابل تغییر نیست”. ایرینا پچرنیکووا ، بسیار جوان فارغ التحصیل استودیوی تئاتر ، به یکی از خواننده های گوریکر تبدیل شد – ستاره آینده صفحه شوروی اولین بار در فیلم اپرای “میهمان سنگ” گوریکر ظاهر شد.

راز استعدادهای آوازی سینماگران ما که به طرز غیر منتظره ای برای ولادیمیر میخائیلویچ فاش شد کاملاً واضح است: آنها توسط استادان شناخته شده آواز کلاسیک – تکنوازان اپرا کپی شدند.

– با این حال ، – ولادیمیر گوریکر در یکی از ملاقات های ما با او اعتراف کرد ، – برای ترغیب همان Smoktunovsky یا Kasatkin برای “باز کردن دهانش در مقابل دوربین” ، تقلید از آواز آریا ، خیلی آسان نبود … اغلب از همه برای من اصلاً جالب نبود زمان موفق شد. به یاد دارم که در سال 1962 پیوتر پتروویچ گلبوف ، که به خاطر بازی در نقش اصلی در فیلم Don Quiet معروف شد ، حتی مجبور شد به خانه اش دعوت شود و برای معالجه در آنجا مراحل پردازش را انجام دهد ، به طوری که او موافقت کرد که در فیلم اپرای موتزارت و سالیری نقش سالیری را بازی کند. هنوز متقاعد شده و گلبوف در آخر “آواز خواندن اپرا” را دوست داشت ، بنابراین در دو فیلم موسیقی دیگر من – ایولانتا و عروس تزار بازی کرد.

فیلم های گرفته شده توسط گوریکر ، در اصل با اپراهای بی شماری که قبلاً در کشور ما و خارج از کشور اکران شده بودند ، متفاوت بود. کارگردانان ، سازندگان آنها ، به سادگی عملکرد اپرا را از مناظر تئاتر به طبیعت منتقل کردند. یعنی ، خوانندگان اپرا در فضای داخلی کاخ های واقعی ، در خیابان های شهرهای قدیمی ، در پارک فیلمبرداری می شدند … با این حال ، با این رویکرد ، اغلب اوقات نقایص بازیگران هنرمندان اپرا در قاب قابل مشاهده بود. بسیاری از استادان آوازی شناخته شده به سادگی قادر نبودند ، یک بار در مجموعه ، شرایط درام سینمایی را برآورده کنند ، به سطح بازی مورد نیاز در سینما نرسیدند. مسیری که ولادیمیر میخائیلوویچ انتخاب کرد ، به زمان و تلاش سازمانی بیشتری نیاز داشت ، اما نتیجه نهایی آنها را کاملا توجیه کرد: گورریکر فیلمهای معجزه آسایی تولید کرد که در آن نیمه نمایشی و موسیقی به یک اندازه در اوج مناسب بودند.

ولادیمیر میخائیلوویچ در یک خانواده نظامی متولد شد. بله ، ساده نیست! پدر وی ، سرلشکر میخائیل گوریکر ، در تاریخ جنگ بزرگ میهنی جایگاه برجسته ای گرفت و مخترع جوجه تیغی معروف ضد تانک شد.

با این حال ، پسر این مرد خارق العاده راه پدرش را دنبال نکرد ، اگرچه در ارتش در حال نبرد با نازی ها بود. بعداً ولودیا گوریکر تصمیم گرفت که خود را وقف هنر کند. در سال 1947 ، وی با افتخار از بخش بازیگری مدرسه Shchepkinsky فارغ التحصیل شد. و 6 سال بعد دیپلم کارگردانی را از GITIS دریافت کرد. پس از آن ، در حالی که هنوز فارغ التحصیل موسسه بود ، او موفق شد اولین فیلم خود را بسازد – که از قبل کاملاً با موسیقی گره خورده بود. این یک فیلم کوتاه “سوناتا بتهوون” بود که کارشناسان از آن بسیار استقبال کردند و حتی به نمایش در توزیع فیلم های اتحادیه اروپا دامن زدند.

ولادیمیر گوریکر پس از چندین سال کار به عنوان کارگردان در تئاترهای اپرا و باله در اودسا ، در کیف ، وارد دوره های عالی جدید کارگردانی در سال 1956 شد. مربیان وی در آنجا استادان شناخته شده سینمای اتحاد جماهیر شوروی بودند – م. روم ، بی بارنت ، جی الكساندروف ، اس. یوتكویچ ، I. پیریف …

اولین فارغ التحصیلی از تئاترهای کارگردان عالی در سال 1959 انجام شد و یک سال بعد ولادیمیر میخائیلوویچ یک فیلم تلویزیونی “موسیقی وردی” را بر اساس داستان های K. Paustovsky در استودیوی Mosfilm به صحنه برد. به دنبال آن مجموعه ای از فیلم ها و اپراهای کامل در استودیوی ریگا و استودیو فیلمبرداری شدند. گورکی ، – “موتزارت و سالیری” ، “ایولانتا” ، “عروس تزار” ، “میهمان سنگی”.

برای چندین دهه ، ولادیمیر میخائیلویچ گوریکر با استودیوهای برجسته فیلم کشور همکاری کرد. وی در مسکو علاوه بر فیلم های بلند موسیقی که قبلاً ذکر شد ، فیلم های “Screen Star” ، “Under the Roofs of Montmartre” ، “Zells Autumn” ، “Revue Silver” را فیلمبرداری کرد. و از 1991 تا 1994 ، گوریككر مدیر هنری استودیوی تازه تاسیس “سینما و موسیقی” انجمن اتحادیه “Sovexportfilm” بود. در این دوره از فیلم ها او فیلم های ویدئویی “بوریس گودونوف” و “ژولیت و رومئو” را فیلمبرداری کرد.

فیلم های گوریکر که در آنها موسیقی همیشه نقش اصلی را داشت ، در خارج از کشور موفق بودند. آنها چندین بار در مسابقات معتبر از جمله جشنواره های بین المللی فیلم در برگامو ، سالرنو و ولدپیانو جایزه دریافت کردند.

وی M. Gorikker در سال 2002 به عنوان عضو کامل آکادمی ملی علوم و هنرهای متحرک سینمایی فدراسیون روسیه انتخاب شد.

در روز سالگرد ، خبرنگار “MK” با ولادیمیر میخائیلوویچ تماس گرفت و تعطیلات او را تبریک گفت ، برای او آرزوی سلامتی و نشاط کرد.

– بسیار سپاسگزارم ، – از قهرمان روز تشکر کرد. – البته من خیلی دوست دارم مسیر زندگی را معکوس کنم تا جوان تر شوم ، تا دوباره قدرت بیشتری پیدا شود. از این گذشته ، هنوز بسیاری از پروژه های جالب وجود دارد که هنوز اجرایی نشده اند! اما افسوس … من از توجه چنین MK بسیار تحت تأثیر قرارم. برای روزنامه شما که روابط خوبی با آن دارم ، آرزوی موفقیت می کنم. سلام و درود فراوان به کلیه روزنامه نگاران “Komsomolets” از جانب “کارگردان” که از کار آنها قدردانی می کند.