بازی کرد
” هیپنوتیزم “توسط والری تودوروفسکی ، به قول خودش ، یک فیلم نیمه نیمه ، نیمه خواب و تا حدودی یک هیجان روانی. این داستان یک نوجوان 16 ساله است که در رویارویی با یک فرد بالغ و قدرتمند از دنیای درونی خود دفاع کرد. این به همان اندازه تصویری است از افرادی که سعی در ویرایش دیگران دارند و کسانی که چنین ویرایشی را قبول می کنند. آیا شخصی می تواند به واقعیتی که به او پیشنهاد شده ایمان داشته باشد؟ در روزهای همه گیری ، این مسئله به ویژه حاد می شود. نقش نوجوان را دانش آموز کراسنویارسک ، سرگئی ژیرو بازی کرد ، که با ناامید از یافتن شخصیت اصلی ، به درخواست گروه فیلم در شبکه های اجتماعی پاسخ داد. او خودآزمایی هایی را ارسال کرد و همه چیز قطعی شد. تودوروفسکی او را با یوگنی میرونوف جوان مقایسه می کند ، که یک بار نیز برای انتخاب بازیگران فیلم “عشق” به او آمد.
والدین قهرمان داستان مانند کودکان هستند و او جایگزینی برای آنها در شخص روان درمانگر ولوکوف پیدا می کند ، که برای خلاص شدن از راه رفتن در خواب در جلسات هیپنوتیزم شرکت می کند. وقتی تودوروفسکی 12 ساله بود ، به عنوان بیمار از آزمایشگاه هیپنوتیزم پروفسور ولادیمیر رایکوف بازدید کرد و آزمایشات خود را با موش خیالی با چشمان خود مشاهده کرد و گرایش به پرخاشگری طبیعی را نشان داد. اکنون قهرمان او تمایز قائل شدن بین دنیای واقعی و خیالی را که در عوض یک غریبه به او داده شده متوقف می کند. نقش هیپنوتیزور را ماکسیم سوخانوف بازی کرد ، که تودوروفسکی با او در سال 1998 در “سرزمین ناشنوایان” کار کرد.
مستند “سایکوماژیک ، هنری برای شفابخشی” که در خارج از رقابت به نمایش درآمده است ، توسط آلژاندرو جودوروفسکی ، کارگردان و نویسنده ، نویسنده اثر “روان سنجی” فیلمبرداری شد. تخیل به عنوان اساس زندگی ”درباره مکانهای مخفی روح ، ماهیت آسیب روانی دریافت شده در دوران کودکی. او راهی یافت تا از طریق عمل هنری از روان رنجوری ها خلاص شود. جودوروفسکی صاحب کلماتی است که شخص در همان زمان در گذشته ، حال و آینده است ، که او را به عنوان یک کل تشکیل می دهد. طبق نظریه وی ، هنر باید آزاد کننده باشد. این تصویر نشان می دهد که چگونه افرادی که توسط والدین خود مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند ، با گذراندن مراسمی که یادآور تولد و بریدن بند ناف است ، به آزادی درونی دست می یابند. این یک نمایش قدرتمند و جسورانه است که در آن هیچ چیز ممنوع نیست.
نقاشی “ملودی درخت رشته” توسط ایرینا اتیووا که در این مسابقه شرکت می کند نیز در مورد شخصی در چند بعد ، دوگانه او و “استاد” خاصی از روح است. سوکوروف ایرینا را تنها نویسنده کامل هنری خواند و اثر جدید او ، متشکل از دو داستان کوتاه که به شیوه تصویری با علامت تجاری در تقاطع فیلم های داستانی و انیمیشن ساخته شده ، این موضوع را بار دیگر تأیید می کند. این فیلم براساس ابر داستان “ك” نویسنده و شاعر روسی “ولیمیر خلبنیكف” و شعر “مدلوم و لیلی” وی درباره عاشقان جدا شده ساخته شده است (البته با “لیلی و مجنون” نظامی اشتباه نشود). کا دوقلوی خلبنیکوف ، سایه روح او است.
ایرینا ائتیتوا به MK گفت: “ترجمه شعر لیلی و مجنون توسط نظامی کلاسیک فارسی سی سال پس از مرگ خلبنیکوف انجام شد. نظامی را نخوانده است. معشوق او مانند ستاره ها در آسمان ملاقات می کند. شخصیت اصلی یک شاعر با یک حرف بزرگ است که از ویژگی های خلبنیکوف برخوردار است. رابطین او شخصیتهای خودش هستند. “
ولادیمیر کوشوی ، که نقش اصلی را ایفا می کرد ، سعی داشت اصل کلمه شاعرانه را بدون بیان آن منتقل کند. این شاعر و کا او از زمان و مکان از مصر باستان به خط مقدم جنگ جهانی اول سفر می کنند. شخصیت های خلبنیکوف به طور همزمان در حال ، گذشته و آینده هستند.
