شرمسار شد … هفته گذشته توسط بازرسان بخش وی انجام شد ، موارد زیادی نقض شد. به ویژه ، او با خستگی شکایت کرد ، تماشاگران پس از خاموش شدن چراغ ، ماسک های خود را برمی دارند و کارکنان تئاتر فقط شانه های خود را بالا می اندازند: آنها می گویند چه کاری می توانیم انجام دهیم؟
– این بدان معنا نیست که ما قصد داریم کار تئاترها را متوقف کنیم و آنها را جریمه کنیم ، اما اگر رهبران نتوانند از رعایت استانداردهای ایمنی اطمینان حاصل کنند ، ما چاره ای نداریم جز تعلیق کار یک موسسه یا موسسه دیگر ، “هشدار داد. وی ارقامی را ذکر کرد که ضریب محاسبه پویایی رشد بیمار را نام برد و در مورد چگونگی رعایت توصیه های تجویز شده توسط بخش وی ، مانند قرص به بیمار ، توصیه هایی ارائه داد.
اما وقتی این توصیه ها را می خوانید ، می فهمید که اگر از نظر رسمی بسیار هوشمندانه و صحیح باشد ، از نظر عمل تئاتر این موارد افراط است ، که نمی دانید بخندید یا گریه کنید. به عنوان مثال ، به رهبران دستور داده شده است كه اطمینان حاصل كنند كه تمام تماشاگران هنگام اجرا از ماسك استفاده می كنند ، از جمله 3+ سال. حال بیایید سالنی را برای 1000 یا 700 صندلی تصور کنیم ، جایی که برخی از شهروندان بی خیال نقاب خود را بردارند. اولاً ، چگونه می توان بدون قطع فاصله و ایجاد مزاحمت برای دیگران – با هوشیاری بیشتر ، با ماسک بر روی صورت ، شهروندان ، به آنها رسید؟ و اگر بیننده در اعتراض شروع به بلند صدا کردن حقوق کند: “من پول بلیط را پرداخت کردم ، حق من نقاب زدن است یا نه!” چگونه می توان این امر را در حین عمل توصیه کرد؟ نمایش را متوقف کنید ، وجدان او را جلب می کنید؟ و سپس به شکستن کمدی ادامه دهید … یا فاجعه؟ افراد حرفه ای س questionsالات زیادی دارند که امروزه به سختی و به طور مشخص با یک واقعیت روبرو می شوند: اگر عکسی از یک اجرا در شبکه های اجتماعی ظاهر شود ، که در آن مخاطب پوشیده از نقاب نباشد ، تئاتر مشکلات بزرگی خواهد داشت – درست تا زمان بسته شدن آن. و کجا تضمین می شود که این عکس در FB یک سال پیش گرفته نشده باشد؟ ..
شما می توانید هر تعداد سوال که می خواهید بپرسید ، و این بی فایده بودن بسیاری از الزامات Rospotrebnadzor است ، اما بزرگترین تناقض این است که تئاترها هیچ اهرم فشار و هیچ پایه قانونی برای تأثیرگذاری بر مردم ندارند. و با این وجود ، علی رغم س questionsالات بیشمار ، سران تئاترها که در صندوق کارگردان جمع شده بودند ، فهمیدند: اگر معبد آنها در Melpomene بسته شود ، این فقط تقصیر خودشان است. دایره کامل است. و وزیر فرهنگ مسکو ، الکساندر کیبوفسکی ، با شدت تمام به تماشاگران هشدار داد که شخصاً با کسانی که مانع عبور بازرسان یکنواخت روسپوتربنادزور به تئاتر می شوند برخورد خواهد کرد.
به طور کلی ، مکالمه دشوار به نظر می رسید ، جو در پرتو چنین چشم اندازهایی متشنج بود: ابرها بر روی تئاترها جمع می شدند و همه این را می فهمند. با این حال ، یک جسور وجود داشت که یک سوال کاملا منطقی از مقام س askedال کرد – این مدیر هنری تئاتر “مدرسه نمایش مدرن” یوسیف رایخلگوز بود. وی پرسید:
– چرا کل هیئت رئیسه لژ ، که اقدامات سختگیرانه ای علیه تئاترها بر اساس آن اعلام می شود ، بدون نقاب است؟
آنا پوپووا با او موافقت کرد و عدم حفاظت را با این واقعیت که دائما تحت آزمایش است توضیح داد. اما با این وجود او ماسک زد و بدین وسیله نظم و انفکاک ناپذیری کلمه را با عمل نشان داد.
