مردم قهرمانان خود را به یاد می آورند h2> 22 سپتامبر 2020 ، ساعت 15:59
Avesta.Tj | 09/22/2020 | strong> جنگ بزرگ میهنی به آزمونی عظیم برای همه مردم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی از جمله آذربایجانی ها تبدیل شد که سهم بزرگی در نبرد با دشمن مشترک داشتند. p>
از روزهای اول جنگ ، حدود 700 هزار آذربایجانی ، و این پنجمین شهروند آذربایجان در آن زمان است ، با شجاعت و ازخودگذشتگی در جبهه ها علیه آلمان نازی جنگید. p>
سربازان و افسران اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان در نبردهای قلعه برست شرکت کردند ، در دفاع از لنینگراد ، مسکو ، در نبردهای استالینگراد ، قفقاز ، برآمدگی کورسک و شبه جزیره کریمه شرکت کردند. آنها همچنین در آزادسازی کشورهای بالتیک و اروپای شرقی و در نبرد برلین شرکت کردند. p>
در میان قهرمانان ایثارگر – آذربایجانی ها ، قهرمان ملی آذربایجان ، احمدیا جبرائیلوف ، معروف به میشل مسلح ، شایسته یادآوری ویژه است. وی یک قهرمان افسانه ای مقاومت فرانسه ، شرکت کننده در جنگ جهانی دوم است که مسیر دشوار یک افسر در ارتش شوروی را برای پیروزی طی کرد. p>

اخمدیا جبرائیلوف strong>
امروز نام او بر لب همه آذربایجانی ها است. امسال کشور 100 سالگرد قهرمان ملی را جشن می گیرد. خدمت او در ارتش سرخ ، تمام زندگی او پر از بهره برداری است. او که به جبهه رسیده بود ، بلافاصله هوش خواست ، که از شجاعت ، فداکاری و ترس از او حکایت دارد. p>
در ابتدای جنگ به اسیری در یک اردوگاه کار اجباری تبدیل شد ، او در واقع به مردی بدون نام و آینده تبدیل شد. اما زمان بسیار کمی گذشت و شهرت سو of استفاده های وی در سراسر جنوب اشغال شده فرانسه گسترش یافت. p>
او بیش از یک بار جان خود را به خطر انداخت. یک بار او با لباس یک کاپیتان آلمانی ، یک عملیات حزبی را رهبری کرد و طی آن بیش از 500 کودک از اعضای مقاومت نجات یافتند و به آلمان منتقل شدند. p>
با این حال ، او خود به شدت زخمی شد. نازی ها او را برای افسر خود گرفتند و او را به مداوا فرستادند ، پس از آن احمدیا ، به نام هاینز-مکس لایتگب ، به عنوان فرمانده پادگان آلمان در شهر آلبی در نزدیکی تولوز منصوب شد. اکنون ده ها نخ در دست او بود که به اردوگاه های کار اجباری و زیرزمینی پارتیزان منتهی می شد. و او ، با استفاده از این ، فعالان مقاومت فرانسه و اسیران جنگی شوروی را آزاد کرد. p>
شایستگی های A. Jebrailov قبل از مقاومت فرانسه به عنوان فرمانده پادگان آلمان در آلبی بسیار بالا بود به طوری که مورد تحسین خود ژنرال دوگل قرار گرفت. p>
به دلیل سو awards استفاده های خود ، A. Dzhebrailov بالاترین جوایز فرانسوی را دریافت کرد: نظامی صلیب ، صلیب برای خدمات داوطلبانه ، مدال نظامی فرانسه ، نشان لژیون افتخار. وی این جوایز را از دستان شارل دوگل و موریس تورز دریافت کرد. p>
در سن 27 سالگی ، وی در دفتر رئیس جمهور فرانسه دوگل کار می کرد ، نخبه فرانسه محسوب می شد. اما ، علیرغم توانایی پرداخت ، احترام و افتخار خود در جامعه فرانسه ، قهرمان ما به سرزمین مادری خود کشانده شد. p>
اشتیاق او به سرزمین مادری اش از عشق زیاد او به وطنش می گوید و تحسین زیادی برمی انگیزد. p>

اخمدیا جبرائیلوف strong>
سرزمین مادری نام A. جبرائیلوف و همرزمانش ، پارتیزان های آذربایجانی را فراموش نمی کند – جیران خانم ، میکائیل حسینوف ، ولی ولی اف ، فیض الله کوربانوف ، که شانه به شانه او علیه نازی ها جنگیدند.
من همچنین می خواهم امروز نام دو قهرمان دیگر را به یاد بیاورم – ممد باقروف و میرزا شاهوردیف ، که به همراه دیگر آذربایجانی ها در آزادسازی شهر پیستویا در ایتالیای دور از اشغالگران نازی شرکت کردند. p>
این دو قهرمان – سربازان ارتش شوروی ، که موفق به فرار از اسارت آلمان شده و به جنبش مقاومت ضد فاشیستی پیوستند ، بعداً بالاترین نشان نظامی ایتالیا – ستاره طلای گاریبالدی را دریافت کردند. همچنین باگیروف نشان افتخار ایتالیا را دریافت کرد. p>
لازم به یادآوری است که در سال 1943 ، روز به روز ، جنبش ضد فاشیسم در فرانسه قوت می گرفت ، که در آن مردم آذربایجان شرکت فعال داشتند. بنابراین ، در مارس-آوریل 1944 ، یک سازمان زیرزمینی به رهبری میرزااخان ممدوف آذربایجانی تعداد زیادی از اسرای جنگی ، از جمله هموطنان خود را آزاد کرد. همه آزاد شدگان بلافاصله به دسته هاي حزبي پيوستند. p>
یک واقعیت جالب دیگر. در آگوست 1944 ، کارگران زیرزمینی آذربایجان در اردوگاه قیام کردند. قرار بود با یك حمله چریكی فرانسوی به پادگان آلمان پشتیبانی شود. اما در شامگاه 15 آگوست ، یک خادم مذهبی اردوگاه – تحریک کننده و عامل فاشیست گشتاپو – از قیام قریب الوقوع مطلع شد. همه سرکرده ها دستگیر و پس از شکنجه های وحشیانه به اعدام فرستاده شدند. چند تن از زندانیان موفق شدند در این راه دستهای خود را باز کنند. آنها که خود و همرزمانشان را از بند رها کرده بودند ، با نازی ها وارد نبرد نابرابر شدند. پنج نفر از کارگران زیرزمینی: میرزااخان ممدوف ، میرزالی ممدلی ، حسن علی اف ، کوربان ممدوف و پاشا جعفرخانلی کشته شدند. بقیه موفق شدند به پارتیزانها بروند. p>
پارتیزان های فرانسوی و آذربایجانی نیز در 17 آگوست 1944 شهر رودز را از دست نازی ها آزاد کردند. p>
در 18 آگوست ، گروهی از پارتیزانهای آذربایجانی به فرماندهی حسینیر ممدوف ، همراه با فرانسوی ها ، با انهدام پادگان آلمان در شهر پاندسارل ، بیش از 2000 زندانی را آزاد کردند. اسیران آزری آزاد شده در هنگ پارتیزانی آذربایجان متحد شدند که به عملیات نظامی خود ادامه داد. p>
این هنگ در آزادسازی شهرهای لارزاخ ، کورسی ، ماید ، نیم و دیگران نقش فعالی داشت. p>
لازم به یادآوری است که به بیش از صد هزار مهاجر از آذربایجان به دلیل شجاعت و شهامت نشان داده شده در مبارزه با اشغالگران فاشیست ، نشانها و مدالهای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اهدا شد ، بیش از صد نفر از آنها عنوان قهرمان اتحاد جماهیر شوروی را به خود اختصاص دادند. 43 نفر از آنها آذربایجانی قومی هستند. از جمله هازی اصلانوف ، اسرافیل ممدوف ، گافور ممدوف. p>
توجه داشته باشید که در طول سالهای جنگ آذربایجان تأمین کننده اصلی نفت و فرآورده های نفتی جبهه بود. باکو بیش از 70 درصد از کل حجم روغن تولید شده در اتحاد جماهیر شوروی در آن زمان را تأمین کرد. p>
همچنین در مدت زمان کوتاهی ، 17 شرکت جدید پتروشیمی و شیمیایی در باکو به بهره برداری رسیدند. این شرکتها و سایر شرکتها ، که هزاران هزار نفر از آذربایجانی ها را به کار گرفتند ، پیروزی مورد انتظار را نزدیکتر کردند. p>