مردم قهرمانان خود را به یاد می آورند 22 سپتامبر 2020 ، ساعت 15:59

Avesta.Tj | 09/22/2020 | جنگ بزرگ میهنی به آزمونی عظیم برای همه مردم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی از جمله آذربایجانی ها تبدیل شد که سهم بزرگی در نبرد با دشمن مشترک داشتند.

از روزهای اول جنگ ، حدود 700 هزار آذربایجانی ، و این پنجمین شهروند آذربایجان در آن زمان است ، با شجاعت و ازخودگذشتگی در جبهه ها علیه آلمان نازی جنگید.

سربازان و افسران اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان در نبردهای قلعه برست شرکت کردند ، در دفاع از لنینگراد ، مسکو ، در نبردهای استالینگراد ، قفقاز ، برآمدگی کورسک و شبه جزیره کریمه شرکت کردند. آنها همچنین در آزادسازی کشورهای بالتیک و اروپای شرقی و در نبرد برلین شرکت کردند.

در میان قهرمانان ایثارگر – آذربایجانی ها ، قهرمان ملی آذربایجان ، احمدیا جبرائیلوف ، معروف به میشل مسلح ، شایسته یادآوری ویژه است. وی یک قهرمان افسانه ای مقاومت فرانسه ، شرکت کننده در جنگ جهانی دوم است که مسیر دشوار یک افسر در ارتش شوروی را برای پیروزی طی کرد.

اخمدیا جبرائیلوف

امروز نام او بر لب همه آذربایجانی ها است. امسال کشور 100 سالگرد قهرمان ملی را جشن می گیرد. خدمت او در ارتش سرخ ، تمام زندگی او پر از بهره برداری است. او که به جبهه رسیده بود ، بلافاصله هوش خواست ، که از شجاعت ، فداکاری و ترس از او حکایت دارد.

در ابتدای جنگ به اسیری در یک اردوگاه کار اجباری تبدیل شد ، او در واقع به مردی بدون نام و آینده تبدیل شد. اما زمان بسیار کمی گذشت و شهرت سو of استفاده های وی در سراسر جنوب اشغال شده فرانسه گسترش یافت.

او بیش از یک بار جان خود را به خطر انداخت. یک بار او با لباس یک کاپیتان آلمانی ، یک عملیات حزبی را رهبری کرد و طی آن بیش از 500 کودک از اعضای مقاومت نجات یافتند و به آلمان منتقل شدند.

با این حال ، او خود به شدت زخمی شد. نازی ها او را برای افسر خود گرفتند و او را به مداوا فرستادند ، پس از آن احمدیا ، به نام هاینز-مکس لایتگب ، به عنوان فرمانده پادگان آلمان در شهر آلبی در نزدیکی تولوز منصوب شد. اکنون ده ها نخ در دست او بود که به اردوگاه های کار اجباری و زیرزمینی پارتیزان منتهی می شد. و او ، با استفاده از این ، فعالان مقاومت فرانسه و اسیران جنگی شوروی را آزاد کرد.

شایستگی های A. Jebrailov قبل از مقاومت فرانسه به عنوان فرمانده پادگان آلمان در آلبی بسیار بالا بود به طوری که مورد تحسین خود ژنرال دوگل قرار گرفت.

به دلیل سو awards استفاده های خود ، A. Dzhebrailov بالاترین جوایز فرانسوی را دریافت کرد: نظامی صلیب ، صلیب برای خدمات داوطلبانه ، مدال نظامی فرانسه ، نشان لژیون افتخار. وی این جوایز را از دستان شارل دوگل و موریس تورز دریافت کرد.

در سن 27 سالگی ، وی در دفتر رئیس جمهور فرانسه دوگل کار می کرد ، نخبه فرانسه محسوب می شد. اما ، علیرغم توانایی پرداخت ، احترام و افتخار خود در جامعه فرانسه ، قهرمان ما به سرزمین مادری خود کشانده شد.

اشتیاق او به سرزمین مادری اش از عشق زیاد او به وطنش می گوید و تحسین زیادی برمی انگیزد.

اخمدیا جبرائیلوف

سرزمین مادری نام A. جبرائیلوف و همرزمانش ، پارتیزان های آذربایجانی را فراموش نمی کند – جیران خانم ، میکائیل حسینوف ، ولی ولی اف ، فیض الله کوربانوف ، که شانه به شانه او علیه نازی ها جنگیدند.

من همچنین می خواهم امروز نام دو قهرمان دیگر را به یاد بیاورم – ممد باقروف و میرزا شاهوردیف ، که به همراه دیگر آذربایجانی ها در آزادسازی شهر پیستویا در ایتالیای دور از اشغالگران نازی شرکت کردند.

این دو قهرمان – سربازان ارتش شوروی ، که موفق به فرار از اسارت آلمان شده و به جنبش مقاومت ضد فاشیستی پیوستند ، بعداً بالاترین نشان نظامی ایتالیا – ستاره طلای گاریبالدی را دریافت کردند. همچنین باگیروف نشان افتخار ایتالیا را دریافت کرد.

لازم به یادآوری است که در سال 1943 ، روز به روز ، جنبش ضد فاشیسم در فرانسه قوت می گرفت ، که در آن مردم آذربایجان شرکت فعال داشتند. بنابراین ، در مارس-آوریل 1944 ، یک سازمان زیرزمینی به رهبری میرزااخان ممدوف آذربایجانی تعداد زیادی از اسرای جنگی ، از جمله هموطنان خود را آزاد کرد. همه آزاد شدگان بلافاصله به دسته هاي حزبي پيوستند.

یک واقعیت جالب دیگر. در آگوست 1944 ، کارگران زیرزمینی آذربایجان در اردوگاه قیام کردند. قرار بود با یك حمله چریكی فرانسوی به پادگان آلمان پشتیبانی شود. اما در شامگاه 15 آگوست ، یک خادم مذهبی اردوگاه – تحریک کننده و عامل فاشیست گشتاپو – از قیام قریب الوقوع مطلع شد. همه سرکرده ها دستگیر و پس از شکنجه های وحشیانه به اعدام فرستاده شدند. چند تن از زندانیان موفق شدند در این راه دستهای خود را باز کنند. آنها که خود و همرزمانشان را از بند رها کرده بودند ، با نازی ها وارد نبرد نابرابر شدند. پنج نفر از کارگران زیرزمینی: میرزااخان ممدوف ، میرزالی ممدلی ، حسن علی اف ، کوربان ممدوف و پاشا جعفرخانلی کشته شدند. بقیه موفق شدند به پارتیزانها بروند.

پارتیزان های فرانسوی و آذربایجانی نیز در 17 آگوست 1944 شهر رودز را از دست نازی ها آزاد کردند.

در 18 آگوست ، گروهی از پارتیزانهای آذربایجانی به فرماندهی حسینیر ممدوف ، همراه با فرانسوی ها ، با انهدام پادگان آلمان در شهر پاندسارل ، بیش از 2000 زندانی را آزاد کردند. اسیران آزری آزاد شده در هنگ پارتیزانی آذربایجان متحد شدند که به عملیات نظامی خود ادامه داد.

این هنگ در آزادسازی شهرهای لارزاخ ، کورسی ، ماید ، نیم و دیگران نقش فعالی داشت.

لازم به یادآوری است که به بیش از صد هزار مهاجر از آذربایجان به دلیل شجاعت و شهامت نشان داده شده در مبارزه با اشغالگران فاشیست ، نشانها و مدالهای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اهدا شد ، بیش از صد نفر از آنها عنوان قهرمان اتحاد جماهیر شوروی را به خود اختصاص دادند. 43 نفر از آنها آذربایجانی قومی هستند. از جمله هازی اصلانوف ، اسرافیل ممدوف ، گافور ممدوف.

توجه داشته باشید که در طول سالهای جنگ آذربایجان تأمین کننده اصلی نفت و فرآورده های نفتی جبهه بود. باکو بیش از 70 درصد از کل حجم روغن تولید شده در اتحاد جماهیر شوروی در آن زمان را تأمین کرد.

همچنین در مدت زمان کوتاهی ، 17 شرکت جدید پتروشیمی و شیمیایی در باکو به بهره برداری رسیدند. این شرکتها و سایر شرکتها ، که هزاران هزار نفر از آذربایجانی ها را به کار گرفتند ، پیروزی مورد انتظار را نزدیکتر کردند.