شیرین را منتشر کرد
اولگ یکی از کسانی است که می توان با خیال راحت استاد موسیقی نامید. او در قلمرو پریمورسکی متولد شد و حتی قبل از مداخله فعال ایلیا لاگوتنکو شروع به توسعه رشته vlad-pop کرد. چوبیکین به عنوان رهبر مومی ترول چندان در بازدیدها و جذابیت ها خوش شانس نبود ، اما صدا و سبک آن را مانند یک مسابقه دهنده باتجربه مدیریت می کرد. آلبوم های او در اوایل قرن شروع به انتشار کرد ، و با گذشت سالها اولگ ده نسخه منتشر کرد ، جایی که او سافت راک ، فانک و ایندی را بازی کرد ، و الکترونیک و حتی چیزی شبیه به دیسکو را تحقیر نکرد. آلبوم Dreams سابقه نسبتاً طولانی دارد. نوازنده ، به قول خودش ، روحیه یکپارچهسازی با سیستمعامل روح اوایل دهه هفتاد را می خواست ، و آهنگهایی که متناسب با این الگو بودند بلافاصله جمع نمی شدند. اما در پایان ، آلبوم تزریق شده و کاملاً خوشمزه به نظر می رسد ، که از یک نوازنده با تجربه گسترده در تولید ضبط از هنرمندان مختلف کاملاً انتظار می رود: از برادران گریم و لرا ماسکوا گرفته تا آندروود و تارکانوف. اولگ به عنوان یک ترانه سرا هنوز شایسته عنوان افتخاری صاحب سوپ طعم نیست ، اما به طور سنتی او به خوبی در ملودی و ریتم موفق می شود. شاید خالصان سرسختانه با درگیری این دیسک در هر چیزی که مربوط به دهه هفتاد است اختلاف نظر داشته باشند ، اما صدا ، که توسط فن آوری فرسوده نشده و آهنگ های گرم را نمی توان در هیچ کجا پنهان کرد. این آهنگ ها به وضوح و بدون توجه به لیست پخش متشکل از جریان موسیقی نوشته شده اند ، و به همین دلیل احتمالاً قطعات “Dreaming” ، “A Song For Jane” و “A Long Time Ago” ، که ظاهراً لوکوموتیوهای ضبط هستند ، می توانند برای دروس موسیقی مدرسه توصیه شوند. … گاهی اوقات شیب دار بودن کمبود شیب است که در این دوره از باس چربی ، دستگاه های درام و خودکار قابل درک است. البته خیلی زود است که Dreams را یک آلبوم هیپی بنامیم ، بلکه این یک آراسته زیبا است ، اما مزایای آن وجود دارد. این آهنگ ها برای اجرای زنده آنها عالی هستند و اگر دوباره کنسرت لغو شود ، می توان از آلبوم Chubykin به عنوان راهنمای مطالعه خودکار برای نواختن گیتار استفاده کرد. p>