سالن را می توان بیش از حد شلوغ خواند – البته با در نظر گرفتن اقدامات احتیاطی مربوط به عتیقه فروشی. مخاطبان به سمت مخاطبان مختلف هجوم آوردند: کسی آرزو داشت یک بار دیگر موسیقی Puccini را در تعبیر Maestro Domingo بشنود ، در حالی که کسی توسط یک نام بزرگ جذب شد و حتی یک زمینه رسوایی خاص به دست آورد. گویی برای گرم کردن علاقه به این رویداد در شبکه های اجتماعی ، در آستانه برگزاری کنسرت ، یک رسوایی دیگر اغراق آمیز شد و اظهارات بی احترامی به همکاران خود را در فروشگاه اپرا به استاد نشان داد. همه اینها جعلی مطلق بود. با این حال ، پس از اتهامات آزار و اذیت جنسی 30 سال پیش ، Placido زیبا ، که جذابیت مردانه خارق العاده خود را از دست نداده است ، دیگر نمی ترسد.

تا آخرین لحظه ، باورنکردنی به نظر می رسید که در روزهایی که مرزها بسته می شوند ، ستاره ای به این بزرگی می تواند به ما بیاید. اما این اتفاق افتاد استاد در گودال ارکستر تئاتر بولشوی ظاهر شد. و موسیقی شروع شد.

به سختی منطقی است که سبک رهبری دومینگو را به طور جدی تجزیه و تحلیل کنیم و آن را ارزیابی کنیم. احساس شادی ، پرواز خلاق ، لذت از ملاقات با نوازنده بزرگی که مانون لسکو را کاملاً می شناسد – حتی از آن زمان های دور که دومینگو با موفقیت بخشی از دس گریو را می خواند – در کل اجرا مخاطبان و هنرمندان را ترک نکرد.

ماسترو بدون برداشتن ماسک خود این کار را انجام داد. صندلی بلندی برای او آماده شده بود که گاهی روی آن می نشست. اما در اوج ، او البته برخاست و کاملاً خود را وقف موسیقی نابغه کرد. “کار کنداکتور مایعات دادن است” – این رسم معروف ، که به هادی های مختلف نسبت داده می شود ، در این مورد 100٪ کار می کند. احساساتی که از Maestro Domingo ناشی می شود نه تنها توسط ارکستر بلکه توسط مخاطب نیز قابل احساس است.

بوریس لیفانوفسکی ، استاد ویولنسل وی ارکستر تئاتر بولشوی ، با “MK” اطلاعات مربوط به برقراری ارتباط با استاد را با MK در میان گذاشت. “دومینگو سه تمرین را انجام داد: تصحیح ، که فقط ارکستر در آن مشغول بود ، ارکستر با خوانندگان و اجرا. ارکستر تئاتر بولشوی به خوبی از این کار آگاه است – این سی و پنجمین اجرای ما از “مانون” در تولید فعلی بود. و برای Placido Domingo ، این جلسه تا اولین جلسه با این اثر فاصله زیادی دارد ، بنابراین سه تمرین کاملاً کافی است. در طول تمرین ها ، مائسترو دومینگو با اظهار نظرها و اظهارات بسیار بخیل بود – او کارهای بیش از سخنرانی را انجام می داد. در اولین جلسه ، او چند کلمه را پیشاپیش به تئاتر و ارکستر گفت و پس از آن بلافاصله شروع به کار کرد. او در کنسول بسیار کم صحبت کرد. او مشکلات موسیقی را با روش های موسیقی و نه بلاغی حل می کند. و البته ظاهر او در جایگاه هادی به خودی خود تیمی را به حداکثر کارایی می رساند. بنابراین در این شرایط ، تنها کاری که او باید انجام دهد این نیست که تقوایی را که ارکستر در ابتدا نسبت به او داشت از بین ببرد. با جذابیت و توانایی او در برقراری ارتباط ، این کار بسیار آسان است. متأسفانه ، استاد بزرگوار هم تمرین و هم اجرا را با ماسک اجرا می کرد – روح زمانه. با این حال ، گاهی اوقات می توانید لبخند او را در چشمان او ببینید. من شخصاً هنگام کار واقعاً حالت چهره او را از دست داده ام ، اما تماس چشمی چیزهای زیادی به من می دهد. من نمی توانم پاسخگوی همه همکارانم باشم ، اما شخصاً من و گروه ویولن سل از کار با او کاملاً گرم هستیم. دومینگو با کمبود کامل اقتدارگرایی در کارهایش متمایز می شود ، برعکس ، او تمایل به همکاری ، ایجاد مشترک دارد. او بسیار طبیعی راه حل های خود را در موسیقی ارائه می دهد ، اما صریحاً بر آنها اصراری ندارد. در عین حال ، او کاملاً در برابر پیشنهادات آزاد است و آنها را به راحتی می پذیرد. با توجه به اینکه همانطور که گفتم همه این کارها منحصراً با روش های موسیقی انجام می شود ، در زمان اجرا فضای بسیار راحت و گرمی بوجود می آید که حتی با مکالمات چند ساعته از جایگاه رهبر ارکستر نمی توان به آن دست یافت. اگر در مورد ویژگی های اجرای امتیاز صحبت کنیم ، شاید تنها چیزی که می توانست خود را به گوش بیندازد این است که دومینگو این اپرا را با سرعت کمی کندتر از آنچه برای ارکستر تئاتر بولشوی معمول است می شنود. من نمی دانم که با چه ارتباطی وجود دارد ، اما بدیهی است که در بعضی از قسمت ها ، سرعت کمتری فرصت های زیادی را برای مجری (چه در صحنه و چه در ارکستر) فراهم می کند که اجرای آن با سرعت بالا غیرممکن یا دشوار است.