تهیه کننده تئاتر شود
تئاتر آمریکا پس از یک قفل کامل به کما رفت. هنوز مشخص نیست که برادوی و دیگر متخصصان صحنه چه مدت با حداقل 50 درصد مخاطب به مخاطبان می رسند. همزمان ، مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری در ایالات متحده در جریان است و بخش عمده ای از رای دهندگان مناظره های تلویزیونی را مشاهده می كنند. در کمال تعجب بسیاری ، این مناطق – فرهنگ و سیاست – در سال 2020 به نام یک نفر بسته شده است – هیلاری کلینتون ، بانوی اول سابق آمریکا و نامزد دموکرات ریاست جمهوری آمریکا. وی در پادکست ویژه نیویورک تایمز به س readersالات خوانندگان پاسخ داد. p>
“هنر لوکس نیست. تغذیه روح و روان انسان ضروری است. به یک معنا ، ما بیش از هر زمان دیگری به تئاتر نیاز داریم. باید یادآوری کنیم که ما بخشی از یک داستان بزرگتر هستیم. و برای من مهمترین چیز این است که چگونه خود را می بینیم ، چگونه با یکدیگر رفتار می کنیم ، چگونه از خود مراقبت و مدیریت می کنیم. ”
در حالی که هنوز در دبیرستان بود ، هیلاری کوچک در چندین تولید شرکت کرد. به عنوان مثال ، در نمایش “خداحافظ ، مرغک” (خداحافظ بای بردی). “من یک معلم درام می شناختم. و یک بار به من گفت: “هیلاری ، تا وقتی که آواز نخوانی ، می توانی در تولید شرکت کنی.” من واقعاً صدایی کاملاً غمگین برای آواز داشتم و دارم ، “خنده کلینتون بسیار زیاد است. p>
طی 4 سال گذشته ، او به بیشترین مهمان و مورد نظر در برادوی تبدیل شده است. “من پس از انتخابات 2016 احساس ویرانی کردم. به نظر می رسید که هرگز پایان نخواهد یافت. من در تئاتر به دنبال دلداری می گشتم. »او به خوانندگان پاسخ می دهد. p>
کلینتون اعتراف می کند که اولین نمایش ها برای او تقریباً غیرقابل تحمل بود. “بسیاری از افراد هنگام قطع و پس از آن به من مراجعه کردند. آنها احساسات خود را در مورد انتخابات به اشتراک گذاشتند. من نگران اتفاقات روی صحنه و حتی بیشتر از آن بودم – تعامل با افراد تئاتر. “ p>
پس از جنجال شدید 2016 ، چندین نمایشنامه نویس نوشتن نمایشنامه هایی درباره هیلاری کلینتون را از دست دادند. و در سال 2019 ، هیلاری و کلینتون بیرون آمدند ، و مبارزات انتخاباتی خود را در سال 2008 در جهانی جایگزین ارائه دادند. سپس موزیکال Soft Power وجود داشت که در آن شخصیتی به نام هیلاری رادهام کلینتون در حال رقص ، آواز و خوردن بستنی زیاد بود. p>
برای ناامیدی تماشاگران تئاتر ، هیلاری خودش حتی یک نمایشنامه درباره خودش ندیده است. “من شهامت نداشتم که ببینم چیزی در مورد خودم ببینم. بعضی اوقات در یک تولید موجود ، متوجه اشاراتی به خودم می شوم. اما برای رفتن به دیدن همه چیز – من هنوز تصمیمی برای انجام این کار نداشتم. “کلینتون اعتراف می کند. p>
خوانندگان همچنین تعدادی س criticalال مهم درباره صنعت را مطرح کردند. به عنوان مثال ، آیا دولت آمریکا باید از تئاترها حمایت مالی كند. “بله قطعا. من نمی دانم که چرا دومین بسته بزرگ اقدامات برای بازگرداندن صنعت هنوز از کنگره عبور نکرده است. آنها مطمئناً وقت دارند که به یک قرار ملاقات بی پروا در دادگاه عالی بشتابند ، اما وقت ندارند که لایحه ای را که در مجلس به نام قانون قهرمانان تصویب شد تصویب کنند. “کلینتون با اشاره به افراد خلاق پاسخ داد. p>
کمی قبل از تعطیلی کامل ، یک انقلاب نژادی تئاترها را فرا گرفت. مجریان سیاه پوست از تحقیر و خشونت همکاران و تولید صحبت کردند ، در حالی که نمایشنامه نویسان اصرار داشتند که نمایشنامه ها را خارج از زمینه نژادی در نظر بگیرند. کلینتون از این جنبش حمایت می کند: “من خوشحالم که آنها دست به گریبان شدند ، زیرا عقوبت اخلاقی مدتهاست که به سر رسیده است. فکر می کنم همه این را تشخیص دهند. ایده های خوبی برای متنوع سازی تئاتر وجود دارد. نه تنها در بین بازیگران ، کارگران صحنه و کارگردانان ، بلکه در بین تماشاگران نیز. به طور کلی ، هر یک از ما باید از خود بپرسیم ، آیا ما از تعصب پنهان مبرا هستیم؟ “ p>
در پایان گفتگو ، وزیر خارجه پیشین ایالات متحده به آینده خود در تئاتر فکر کرد. به عنوان مثال ، به عنوان یک تولید کننده. “من به این باز هستم. من پادکست دارم بنابراین من علاقه مند به ایجاد محتوای خوب هستم. برای من مهم است که چه داستان هایی گفته می شود و از چه کسانی گفته می شود. و می خواهم به نوعی بخشی از آن باشم. کلینتون گفت: بنابراین منتظر اخبار باشید. p>