– گلپر ، برای شما آهنگ های ساخته شده از دیسک داستان های کاملی است یا هنوز هم فصل هایی از یک داستان رو به گسترش است؟
– “Sad Bossa” واقعاً مانند یک عاشقانه با داستان داستانی و موج احساسی خاص خود از آهنگ به آهنگ دیگر جریان دارد. من بی نهایت از نویسنده سادو نووسادوویچ ممنونم که همه چیزهای درونی من را به صدای من سپرد. هر خواننده و ترانه سراغ حاضر به اشتراک گذاری چنین مطالب شخصی و موسیقیایی و شعری نیست. علاوه بر این ، تعداد بی سابقه ای از نوازندگان بزرگ ، که عمدتا نوازنده موسیقی جاز و پاپ بودند ، توافق کردند که در کار بر روی این دیسک شرکت کنند. با تشکر فراوان از آنها برای آن!
– امروزه ، بسیاری از هنرمندان به سراغ قالب انتشار EP یا تک آهنگ ها می روند بدون اینکه وارد حماسه شوند. چرا ضبط آلبوم تمام قد برای شما مهم بود؟
– این یک کار فوق العاده نبود. وقتی من و سادو چند آهنگ اول را ضبط کردیم ، مشخص شد که در برنامه کنسرت ، در کنار هم با بازدیدهای پر سر و صدا الکترونیکی دهه 90 ، آنها در پویایی و سطح صدا شکست می خورند. Bossa nova – موسیقی بی عجله و آرام است. اما این کندی و سکوت است که 100٪ با روحیه امروز من مطابقت دارد. اینگونه ایده برای ایجاد کنسرت در همان سبک و صدا به وجود آمد. ده ترانه نوشته شده توسط سادو در این برنامه با متن هایی که قبلاً توسط یوری واروم و لئونید آگوتین برای من نوشته شده است ، تکمیل می شوند. “کنسرت برای بزرگسالان” – بنابراین ، شاید ، من آن را صدا خواهم کرد. چرا؟ زیرا کندی و سکوت از خصوصیات ذاتی بزرگسالان است.
– شما فعالیت موسیقی خود را در زمانی کاملا متفاوت آغاز کردید. چقدر ملموس است؟ به نظر شما روند موسیقی چگونه تغییر کرده است؟
– زمان امروز زمان جذب اطلاعات متنوع و ناهمگن است. عملا هیچ کس باقی نمی ماند که بتواند روی یک چیز تمرکز کند. ما همزمان دو یا سه کتاب می خوانیم ، همچنین سریال ها را مشاهده می کنیم ، اخبار را در شبکه های اجتماعی ورق می زنیم ، دکمه های تلویزیون را از برنامه های علمی و آموزشی به تواریخ جنایی و بالعکس می چرخانیم. نسل ما با چنان اطلاعاتی بمباران شده است که ما قادر به هضم آن از نظر جسمی یا روحی نیستیم. و توقف و تمرکز نمی تواند بحث باشد! ظاهر در زمان ما چنین آلبومی مانند “Sad bossa” بدون شک یک اکسیمورون ، نوعی باستان مدرن است. در این حالت ، پاسخ چند میلیون دلاری به کار من برای من چندان مهم نیست ، اینکه چقدر مهم است که توسط مخاطبان کمی از افراد همفکر شنیده شود.
– در واقع ، حتی معیارهای محبوبیت نیز تغییرات قابل توجهی داشته اند …
– ما با گذشت زمان بسیار خوش شانس بودیم ، در پایان دوره ها به این تجارت رسیدیم. تلویزیون سپس یکی از منابع اصلی اطلاعات ، سرگرمی و هنوز از زمان راکد با “ساکنان بهشت” در ارتباط بود. به این ترتیب نسلی از هنرمندان متولد شدند که مدتها در تجارت نمایش ماندند. با ظهور اینترنت و شبکه های اجتماعی ، چنین محبوبیتی طولانی مدت به سادگی غیرممکن است. امروز ، همه بسترهایی دارند تا خود را اعلام کنند. و برای اینکه به یک شخصیت فرقه در این رقابت جهنمی تبدیل شوید ، نه تنها باید با استعداد باشید. شما باید یک استراتژیست باشید ، حرفه خود را پیش بینی کرده و بسازید ، یک برنامه بلند مدت داشته باشید ، سریع عکس العمل نشان دهید و متناسب با این دنیای پرسرعت سازگار شوید. من این زمان را دوست دارم ، اما فقط به عنوان ناظر. چنین نرخ هایی فراتر از توان من است. در مورد روند موسیقی ، تقریباً همه چیز ، به جز شانسون ، هنوز از غرب به ما مهاجرت می کند. Reggaeton اما ریشه نداد. اما دومین آمدن رپ و هیپ هاپ برای مدت طولانی طولانی شد.
– آیا کار یکی از مجریان جوان را دوست دارید؟
– می ترسم کسانی که من آنها را “جوان” می نامم در حال حاضر به عنوان یک هنرمند بزرگسال موفق در دنیای موسیقی مدرن شناخته می شوند. در واقع ، بسیاری از نوازندگان و مجریان حرفه ای عالی وجود دارد. اما شخصیت ها در روح فرو می روند ، بسیار کمتر هستند. اخیراً من توسط واریا ویزبور با “Munchausen” و نسخه بازسازی شده “تلخ و شور برای من” گیر افتادم. فدوک بسیار دوست داشتنی است – نه به خاطر سبک موسیقی ای که او اظهار می کند ، بلکه به دلیل دلتنگی من برای سیروزا بودروف است. به نظر من فدوک نسخه هوشمند Brother در رپ هاوس پاپ روسیه است. و البته نمی توانم به عمل متعادل سازی صوتی دیماش اشاره ای نکنم. او بی نظیر است. این لیست کوتاه با توجه به این نکته است که من به ندرت به موسیقی معاصر گوش می دهم و آنچه به ذهنم می رسد کاملاً تصادفی است.
– اکنون نوازندگان در سراسر جهان به دلیل همه گیری و عواقب آن در وضعیت بسیار عجیبی قرار دارند. این داستان چه تاثیری در خلاقیت شما داشته است؟
– این به هیچ وجه بر فعالیت خلاق تأثیر نمی گذارد – بلکه باعث تشدید آن می شود. قبلاً مجبور بودم بین تور و فیلمبرداری به دنبال وقت آزاد برای کارهای استودیویی باشم. و اکنون ، در رانش حاصل شده ، فقط او کمک می کند تا در فرم خوب باقی بماند و امید خود را برای بازگشت سریع به فعالیت کنسرت از دست ندهد.
– با توجه به احساسات درونی شما ، راحت تر بود که در دهه 90 به خلاقیت بپردازید یا اکنون؟ یا اصلاً به زمان بستگی ندارد؟
– خلاقیت فقط به شادابی ذهن و توانایی احساس خود در اینجا و اکنون بستگی دارد. به نظر من می رسد که هر فرد خلاق در بیست سالگی ، چهل سالگی و شصت سالگی حرفی برای گفتن به دنیا دارد. و هیچ کس نمی داند جهان چگونه به این واکنش نشان می دهد.
– آیا از نظر شما احساس رقابت به پیشرفت یک هنرمند کمک می کند یا مانع آن می شود؟
– به نوع شخصیت بستگی دارد. هر مسابقه ای برای کمک به یک شخصیت ورزشی. اما در این رقابت خطر بزرگی برای از دست دادن خود وجود دارد. دستاوردهای اصلی ورزش – بالاتر ، بیشتر ، سریع تر ، قوی تر – کمی با انگیزه های خود به خودی از طبیعت خلاقانه ترکیب شده است. حتی پیش بینی آنها غیرممکن است ، چه رسد به اینکه “در صورت لزوم از جیب خود بیرون بیایید”.
– آیا ژانرهای “ناب” آینده ای دارند یا اینکه برای التقاط ، آمیختن سبک ها همه چیز یکسان است؟
– هیچ نظری ندارم. درخواست یک شخص ، و اگر ما در مورد موفقیت بزرگ صحبت می کنیم ، درخواست آگاهی توده ای ، عمدتا به موارد غیرقابل پیش بینی مانند اقتصاد ، سیاست ، بوم شناسی و سایر بلایای طبیعی بستگی دارد. هرچه خاک زیر پایتان لرزان باشد ، می خواهید به زمانی بازگردید که در آن امنیت ، رضایت بخشی و آرامش وجود داشته باشد. هرچه شرایط بهتر و پایدارتر باشد ، زمینه انقلاب ها و آزمایش های موسیقی گسترده تر است. صبر کن و ببین…
– آیا به همکاری با هنرمندان دیگر علاقه دارید؟ دوست دارید با چه کسی داستان بسازید؟
– همانطور که می گویید “همکاری” اصلی در زندگی خلاق من بیست و پنج سال پیش اتفاق افتاده است. اگر امروز جوابی برای این س hadال داشتم ، شما اکنون آن را نمی پرسید ، اما با من در مورد دوئت یا کوارتت دیگری بحث کنید. نه امروز من فردگرا هستم و به نویسندگان با استعداد علاقه مندم. به هر حال ، ما در حال آماده سازی یک مسیر مشترک با یکی از آنها هستیم. بعید است که بتوان این اثر را با کلمه بلند “همکاری” خواند ، و بعید است که در تجارت نمایشی مدرن سر و صدا ایجاد کند ، اما مطمئناً قلب عاشقان را گرم خواهد کرد.
– حالا چه چیزی در دستور کار است؟ آیا برنامه های خلاقانه جدیدی وجود دارد؟
– صبر کن! این رکورد به تازگی منتشر شده است. برای کار بعدی باید بازدم کنید و در مصرف انرژی صرفه جویی کنید. در حال حاضر ، من برای برنامه جدید کنسرت آماده می شوم.
– به نظر شما ، شنونده در طول سالها چه تغییری کرده است؟
– امروز دلقک برنده است. زمان بهره برداری بی شرمانه از رشته های ظریف روح انسان رفته است. کاملاً طبیعی است که پس از این کنایه ، کنایه و مضحکه به حد مطلق می رسد. همه چیز تا حد پوچی هیپرتروفی شده و ناگزیر منجر به تغییر شکل حتی قوی ترین آگاهی می شود. فقط مشخص نیست که چگونه پایان می یابد. به سختی می توان این فرآیند را تکامل خواند. اگرچه ویرانی در پایان همیشه منجر به ساخت جدید می شود. “ما مال خودمان هستیم ، تازه وارد هستیم …” جایی که قبلا این را شنیده ام …
– بر اساس چه قوانینی مد موسیقی ایجاد می شود؟ آیا این داستان چرخه ای است؟
– به نظرم می رسد که همیشه در خط مقدم درخواست جامعه است ، که در بالا در مورد آن صحبت کردم ، و شخصیت یک جسور است که با جریان پیش نمی رود ، بلکه چیز جدیدی را خلق می کند ، خواه یک سبک در موسیقی ، صدا ، متن یا یک تصویر زنده باشد. و اگر انتظار می رود این جدید ، او جسور ، به یک شخصیت فرقه تبدیل شود. تمایل به تغییر و تبدیل چیزی مطمئناً یک دوره است. اما نیازی به تخفیف فناوری های جدیدی نیست که هر روز وارد زندگی مدرن موسیقی می شوند. در این حالت ، تکامل مشهود است! حوصله شما سر نمی رود.
