در جشنواره فیلم مسکو، بازیگر ایرینا کوپچنکو جایزه ویژه “من باور دارم. کنستانتین استانیسلاوسکی” را دریافت کرد.
نیکیتا میخالکوف با اهدای جایزه گفت: “ایرا همیشه در خیابان شناخته نمی شود، اما این به او امکان می دهد کاملاً هر کسی باشد. بعلاوه، او هرگز به عنوان یک شخص خود را فریب نمی دهد.”
ارائه تا حدودی به تعویق افتاد، زیرا ایرینا پترونا روی صحنه چیزهای جالب زیادی از زندگی خود به یاد آورد.
“جایزه آنقدر جملات بلندی دارد که باعث ایجاد احساسات مختلط می شود: ماگالومانیا با عقده حقارت. زیرا ممکن است دیگران اشتباه کنند، اما می دانم که از نظر حرفه ای من چیزی جز ثمره تلاش تعداد زیادی از مردم نیستم: نویسندگان، کارگردانانی که سعی می کنم ایده هایشان را با موفقیت کم و بیش تحقق بخشم، شرکای آنها را دوست دارم.
خدا را شاکرم که این فرصت را به من داد تا با هنرمندان برجسته آثارم دیدار کنم. من واقعاً با افراد درخشانی کار کردم.”
کوپچنکو همان آغاز کار خود را به یاد آورد: “واقعیت این است که تمام مدتی که در مدرسه شوکین درس می خواندم ، فیلمبرداری می کردم ، بنابراین روند آموزشی گذشت و وقتی مجبور شدم در تئاتر واختانگوف نمایش دهم ، یک گزیده داشتم. بدتر از دیگری. و آنها می خواستند من را به تئاتر واختانگوف ببرند ، زیرا … خوب ، مهم نیست ، – کوپچنکو قطع شد. – اما آنها یک پاساژ چخوف روی من گذاشتند و من را بردند.
این بازیگر در پایان درباره سختی‌های این حرفه گفت: من چنین نقش‌هایی را گرفتم – اما انتخاب نکردیم – که لازم بود بیننده نادیدنی‌ها را ببیند و نیستی‌ها را باور کند.
