تلاش ارمنی ها برای استحصال فرش های قره باغ – بخشی از طرح موذیانه دیگر

19 نوامبر 2020 ، ساعت 10:53

اوستا Tj | 19/11/2020 | ارمنی ها که در آغاز قرن نوزدهم توسط روسیه تزاری به قفقاز جنوبی اسکان داده شدند ، در سال 1918 موفق به ایجاد کشور خود در قلمرو ایروان خان سابق آذربایجان شدند. در طول سالهای قدرت شوروی ، ارامنه ، منطقه زنگزور را که از نظر تاریخی آذربایجانی ساکن بودند ، تصرف کردند ، ارتباط بین نخجوان و سرزمینهای اصلی آذربایجان را قطع کردند. در اوایل دهه 90 قرن گذشته ، با اشغال منطقه قره باغ و 7 منطقه مجاور آذربایجان ، آنها پاکسازی قومی و یک نسل کشی بی سابقه را علیه مردم ما انجام دادند.

در کنار تخریب آثار تاریخی متعلق به مردم ما در سرزمین های اشغالی آذربایجان ، ارمنی ها در تلاشند تا بر بسیاری از نمونه های فرهنگ ملی ما از جمله فرش تسلط پیدا کنند. ما اعلام می کنیم که قالی بافی بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ آذربایجان است ، نمونه ای از هنر ملی ما. تمام مکان هایی که فرش آذربایجان بافته می شود ، از جمله قره باغ ، آذربایجان است.

گروه قره باغ ، یكی از 9 گروه آموزشگاه قالیبافی آذربایجان ، شامل فرشها و قالیچه های بافته شده در شوشا ، آغدم ، فیزولی ، ترتر ، خانكندی ، خوجالی ، كلبجار ، جبرائیل ، گوبادلی ، آغدر ، لاچین ، خوجوند ، بیلاگان ، عقاببدی و زنگلان است.

تلاش ارمنی ها ، مشهور به جعل تاریخ ، دروغ ، ریا و تزویر نسبت به گذشته ، برای تصاحب فرش های قره باغ ، بخشی از یک برنامه موذیانه است. این فرش به چنین نمونه های نادر هنری تعلق دارد که منبع غنی اطلاعاتی درباره تاریخ گذشته ، مربوط به تعلق مردم به منطقه ای است که در آن بافته شده است. یکی از اهداف اصلی ارمنیزه سازی فرش های ما جعل تاریخ قره باغ است. در حقیقت ، فرش هایی که قرن ها در اینجا بافته شده است ، الگوهای منعکس شده در آنها بار دیگر ثابت می کند که قره باغ یکی از مراکز فرهنگی باستانی آذربایجان است.

همه دنیا باید بدانند که ارامنه قالی بافی را از آذربایجانی ها آموخته اند. آنها قبل از نقل مکان به قفقاز جنوبی ، تصوری از بافندگی فرش نداشتند ، آنها الگوهای فرش خاص خود را ندارند. اگر قالی بافی ، همانطور که ارمنی ها می گویند ، کار باستانی آنهاست ، پس چرا هنگام انتقال به آذربایجان ، یک نمونه قالی با خود نیاورده اند؟ یا چرا ، هم در زمان قبل از شوروی و هم در زمان شوروی ، کارخانه های فرش در قره باغ که اکثر بافندگان در آنها ارمنی هستند ، فعالیت نمی کنند؟ اگر تاریخچه اسکان ارامنه در قره باغ به اواسط قرن نوزدهم برمی گردد ، پس چگونه می توانند ادعای آذربایجانی از جمله قالیبافی قره باغ را که ترکیب اصلی آن برای آنها شکل گرفته و استانداردهای فنی در پایان قرن هجدهم بهبود یافته اند ، داشته باشند؟ سالهاست که آنها قادر به یافتن پاسخ این س legitimateالات مشروع نیستند و جامعه جهانی را با تخیلات خیالی خود فریب می دهند. فرش های قره باغ که توسط ارامنه به عنوان آثار هنری خودشان ارائه می شود ، محصول تفکر مردم آذربایجان است. تصاحب آثار هنری مردم دیگر فقط یک نام دارد – سرقت.

مدت ها قبل از اسکان ارمنی ها به قفقاز جنوبی ، فرش های قره باغ از قبل در سراسر جهان شناخته شده بودند. بسیاری از منابع تاریخی حاوی اطلاعاتی در مورد سطح بالای توسعه قالی بافی در قره باغ است. این اطلاعات نشان می دهد که بافندگان فرش قره باغ با دریافت سفارش از کشورهای دور و نزدیک ، محصولات قالی با الگوهای اصلی را بافته اند. در قرن نوزدهم ، مانند اکثر سکونتگاه های قره باغ و در شهر شوشا ، قالی بافی از نوع تجاری بود. فرشهای بافته شده در اینجا در روسیه ، اروپا و آسیا بسیار ارزشمند است. این بار دیگر ثابت می کند که فقط آذربایجانی ها به طور حرفه ای در قاراغه باف فرش می کردند.

ما اعلام می کنیم که در طول حمله نظامی ارمنستان به آذربایجان ، ثروت ملی مردم ما ، از جمله فرش ، در موزه های ویران شده ما غارت شد. علاوه بر این ، هنگامی که آوارگان داخلی از سرزمین اجدادی خود اخراج شدند ، آنها قادر به بیرون آوردن بیشتر فرشهای عتیقه خود نبودند. امروزه فرشهایی که ارامنه به عنوان آثار هنری خود ارائه می دهند ، در واقع فرشهایی هستند که در دهه های 90 قرن بیستم در مناطق اشغالی آذربایجان غارت شده اند. ارمنی ها در نمایشگاه ها ، رویدادهای بین المللی و حراج های مختلف سعی در ارائه این فرش ها به عنوان نمونه هنر خود دارند. در واقع ، نویسندگان این فرش ها ساکنان بومی قره باغ – آذربایجانی ها هستند.

ارمنی هایی که نام شهرها ، شهرها و روستاهای آذربایجان را در سرزمین های اشغالی تغییر داده و با نام های toponyms ارمنی ، نام الگوهای ملی فرش ما را نیز تغییر دادند. دستیابی به چیزهای غیر منطقی و غیر منطقی به الگوهای فرش ایجاد شده توسط مردم آذربایجان غیرممکن است. برای این اقدامات ، برای فریب جامعه جهانی ، مطمئناً آنها روزی پاسخ خواهند داد.

دولت آذربایجان با در نظر گرفتن اینکه قالی بافی از هنرهای قدیمی مردم ما است ، شبکه گسترده ای از شرکت های قالی بافی را ایجاد کرده است. در حال حاضر ، از 21 شعبه شرکت سهامی آزاد آزرخالچا ، سه شعبه در قره باغ و یکی در روستای محل زندگی آوارگان داخلی از منطقه جبرئیل فعالیت می کنند. در این کارخانه های فرش ، صدها زن قره باغی طبق الگوهای قدیمی فرش قره باغ را می بافند.

ما اعلام می کنیم که یک کارخانه تولید فرش در شهر ترتر به یکی از تأسیسات زیربنایی غیرنظامی تبدیل شده است که در نتیجه بمباران اخیر شهرها و روستاهای آذربایجان ، غیرنظامیان توسط نیروهای مسلح ارمنستان آسیب جدی دیده است. از 78 نفری که در این کارگاه کار می کنند ، 71 نفر زن هستند. این واقعیت که یک بار دیگر ارمنی ها به سمت کارگاه فرش آتش گشودند نشان می دهد که این کشور تروریستی جمعیت صلح جوی آذربایجان ، به ویژه زنان را هدف قرار داده است ، در تلاش است ارزش های فرهنگی را از بین ببرد. بافندگان فرش از سراسر جهان باید با اعتراض به این تخریب ، اقدامات غیرانسانی ارمنستان تروریستی را محکوم کنند.

در پایان ، همچنین یادداشت می کنیم: آذربایجانی ها طی یک هزار سال به قالیبافی مشغول می شوند. زیرا قالی بافی منطقه ای از هنر باستان است که به یک سنت غیرقابل حل مردم ما تبدیل شده است و قالی بافی توانایی ژنتیکی آن است. همانطور که رئیس جمهور جمهوری آذربایجان الهام علی اف گفت: “آذربایجان زادگاه هنر قالیبافی است ، فرش گنجینه ملی ما است ، ثروت ، درست مانند مغام ، بناهای معماری است.”

رئیس هیئت مدیره JSC “Azerkhalcha” ، پروفسور ویدادی مرادوف