صداهای سوراخ کننده
اگر راک اند رول مو خاکستری جوانی بعدی خود را در جایی زندگی می کند، پس این قطعاً شهری در نوا است، جایی که دو تا از جالب ترین رکوردهای این هفته در ژانری که اکنون معمولاً “موسیقی مستقل محلی (مستقل)” نامیده می شود از آنجا به دست آمد. ” لئونید فدوروف و ژنیا لیوبیچ توانایی خود را در داستان گویی در آلبوم های جدید خود نشان می دهند.
رهبر “Auktyon” لئونید فدوروف یک رکورد انفرادی دیگر منتشر کرد، برای او این یک چیز معمول است، حدود یک بار در سال نوازنده چیزی مستقل منتشر می کند. اما آنچه در مورد این دیسک غیرمعمول است این است که از 10 آهنگ موسیقی فقط دو آهنگ وجود دارد (برای افتتاحیه و پایان آلبوم)، بقیه فقط آهنگ های شماره گذاری شده بدون عنوان هستند – نامه هایی از بوریس ویکتوروف به لئونید و همسرش لیدیا. این دیسک “نامه های B.V.” نام دارد که عمدتاً به این دلیل شناخته شده است که پسرخوانده شاعر الکساندر وودنسکی است و کتاب خوبی درباره او نوشته است. علیرغم ژانر اپیستولاری کاملاً نامشخص و استفاده نشده برای مدت طولانی، پخش صوتی اول شخص حاصل هم در موسیقی و هم از نظر محتوا مرتبط به نظر می رسد.
این یک داستان مختصر و در عین حال زیبا است که توسط یک مرد مسن روایت می شود که با همسر بیمار خود در یک شهر بمباران شده زندگی می کند. طرح های کوتاه روزمره درباره عشق ابدی، پیری آرام، نوه ها، اینترنت پرش و پاستا از داوطلبان. B.V. از همسر بیمارش مراقبت می کند، سپس او می میرد و او غمگین است، گریه می کند و به یاد می آورد که چگونه یک بار ملاقات کردند و بلافاصله ازدواج کردند. همه چیز خیلی ساده به نظر می رسد، خیلی تکان دهنده. در پایان روح شنونده با صدای جغجغه های غم انگیز یک ساکسیفون تنها از هم می پاشد و از جایی دور، گویی از خلأ کیهانی طنین انداز می شود و مدام دور و بر می شود. ساکسیفون کم کم تبدیل به یک صدای غم انگیز می شود و کاملا حل می شود… اگر با دقت به این دیسک گوش دهید قطعا روح را تا اعماق آن به هیجان می آورد و اگر بی توجه هستید بهتر است اصلا گوش ندهید.
* * *
یک “پالپ” سبک تر که می توان آن را با درجات مختلف غوطه ور شدن لمس کرد، آلبوم جدید “راشنگول” سنت پترزبورگ، ژنیا لیوبیچ، “Come what may” است. نو در نظر گرفته می شود، البته با کشش زیاد. از 10 قطعه، تنها سه قطعه قبلاً توسط عموم شنیده نشده است. بقیه در سال 2017 ضبط شدند و به گفته خواننده، آنها با یک مفهوم صوتی مشترک متحد شده اند. موضوع اصلی آلبوم بهار است با حال و هوای همیشه دوست داشتنی اش که به آرامی در تابستان با پنجره های همیشه باز به حیاط و چمدان ها در جنوب جریان دارد.
آلبوم دختر درست به موقع منتشر شد، در آستانه فصل شب های سفید، هنوز هم می توانید وقت داشته باشید که چیزی از آن در یوکلل یاد بگیرید، اما با این حال، البته، با نشستن روی پشت بام، نت ها را نزنید. همانطور که در سنت پترزبورگ مرسوم است، چیزی در مورد باز کردن پل ها، روحی که در جایی پرواز می کند، شب ها یا روزهای سفید بی پایان، سردرگمی در سر و دیگر طعم های محلی در آبرنگ های محو شده، خرخر می کند.
«هر کدام بهار خودمان را داریم! آرزو می کنم آن را در اطراف احساس کنید و مهمتر از همه – از درون آن را بشنوید! – ژنیا آهنگ “بهار” را در صفحه خود در وب اعلام کرد. این آهنگ در مورد عشق شاد است. با این حال، آیا مایه تاسف است؟ آیا این همان چیزی است که شما به آن فکر می کنید؟” اما آهنگ “حاد اجتماعی” “Session” یا در مورد عکسبرداری یا امتحانات است، به نظر می رسد که از نیروانا به ژنیا الهام گرفته شده است. با توجه به اینکه خواننده از قبل در مورد این موضوع به طرفداران خود هشدار داده است ، در یک گیتار خشک ، یک مبارزه ریتمیک خشن و کلمات در مورد افسردگی ، دشوار است ، اما سایه ضعیفی از پاشنه چپ پدر بنیانگذار سبک گرانج حدس زده می شود. اگر جدی فرض کنیم که Session شبیه کورت کوبین است، پس چرا با مقایسه قطعه “تابستان” و موضوع عنوان سریال تلویزیونی “Twin Peaks” که آهنگساز آنجلو بادالامنتی برای دیوید لینچ نوشته است سخاوتمند نباشیم. داستان هایی در مورد یک جنگل تاریک و تاریک، یک ماه در آسمان شب و یک دختر تنها که بیشتر اوقات در تاریکی پنهان شده است؟ و حتی در مورد ماه در پنجره ، ژنیا به یک ملودی بسیار مشابه می خواند ، اما به روش خود ، به روشی مثبت. گرد و غبار شهر، گرما، خرما – همه چیز برای ژنیا کاملاً متفاوت از فیلم لینچ است، اما ملودی که در مه عصرگاهی احاطه می شود هنوز هم وحشتناک است.
به طور کلی، آلبوم شیک و بداخلاق بود، کمی غمگین، کمی شاد و فلسفی، مانند تقریبا تمام راک های روسی.
تیتر روزنامه:
نامه هایی از بمباران و سایه پاشنه پدر گرانج
