به گزارش سرویس مطبوعاتی NBT، کتابخانه ملی تاجیکستان قدیمی ترین نسخه دست نویس شاهنامه را نگهداری می کند.

شاهنامه «شاهنامه» نمونه بارز شعر کلاسیک جهان از نوع حماسی ـ قهرمانی است که توسط شاعر بزرگ پارسی تاجیک به مدت 30 سال به میزان 55000 هزار بیت خلق شده است.

وقایع شرح داده شده در شاهنامه در زمان حکومت چهار سلسله پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و سامانیان – قبل از حمله اعراب در قرن هفتم رخ می دهد. این حماسه ترکیبی از سه بخش اساطیری، قهرمانی و تاریخی است. مؤلف «شاهنامه» ابوالکوسم حسن بن ایشوک، ملقب به حکیم فردوسی طوسی (323/934-411/1020) است.

فهرست ذخيره شده در كتابخانه ملي توسط خطاط (كاتب) محمدبكر بن مرتضي الحسيني در سال 1007/1598م با خط نستعليك خوانا بر روي كاغذ ضخيم و به احتمال زياد زرد سمرقندي تهيه شده است. مدخل کولوفون در وسط فهرست در برگه 271b قرار گرفته است.

نسخه خطی شامل 21 مینیاتور زیبا و هماهنگ با موضوع اثر است. در چندین شیت، در ابتدا و انتهای متن، متن وجود ندارد. متن اصلی کتاب از برگه 9b شروع می شود که با تزئینات ظریف تزئین شده است. این فهرست شامل برداشت های 7 مهر است – 4 تای آنها به شکل چهار گوش، 1 بیضی و 2 گرد است.

نسخه خطی «شاهنامه» به شماره 1677 در کتابخانه ملی نگهداری می شود.