همه گیری در حال انجام تغییرات خاص خود در زندگی فرهنگی است. با این حال ، استاد یوری باشمت مطمئن است که نباید مخاطبان را از کنسرت و موسیقی دانان – صحنه محروم کرد. حتی در شرایط محدودیت هایی که رسیدن به خودکفایی را امکان پذیر نمی کند. بنابراین ، جشنواره سنتی در خبروفسک ، که قرار بود در بهار برگزار شود ، با این وجود ، البته در یک نسخه کوتاه.

کنسرت جشن خاباروفسک در سالن کنسرت خالی چایکوفسکی اجرا شد ، هر علاقه مند می توانست پخش آنلاین آن را تماشا کند. خبرنگار MK ، ارکستر Soloists Moscow را که همراه میخائیل پورچنکوف ، که ابر را با شلوار می خواند ، همراهی می کرد. و سپس با استاد باشمت ، که اخیراً خودش ویروس کرونا داشت ، صحبت کردم.

نوازندگان با اشتیاق و الهام خاصی بازی می کردند ، شاید به این دلیل که کنسرت ها اکنون نادر است و هر حضور در صحنه خوشبختانه است. این برنامه توسط قطعه مناقصه “نوستالژی” توسط آهنگساز مدرن گرجی ، انری لولاشویلی ، افتتاح شد. سپس دیوید بیسموت پیانیست روی صحنه ظاهر شد که مخصوصاً به خاطر این کنسرت از پاریس پرواز کرد و کارهای هایدن را با تکنوازان مسکو خواند.

یکی از تکنوازان این کنسرت گالا ویولونیست ماریا تلیوک ، اهل خاباروفسک بود ، که اکنون در پایتخت روسیه زندگی می کند و کار می کند – او کنسرتو را برای ویولن و ارکستر “به سبک ویوالدی” توسط F. Kreisler اجرا کرد. و آکورد آخر اجرای میخائیل پورچنکوف بود که با موسیقی پروکوفیف ، استراوینسکی و شوستاکوویچ “ابر در شلوار” مایاکوفسکی را خواند. به هر حال این بداهه نوازی موسیقی و تئاتر ، شش سال پیش در خاباروفسک اجرا شده بود که توسط پورچنکوف نیز اجرا شده بود. بنابراین کنسرت با نت دلتنگی مربوط به زمان های قبل از همه گیری در داخل و خارج اشباع شد. و این جادوی آن بود.

پس از کنسرت ، پورچنکوف به شوخی گفت: “چگونه می فهمم که زمان پیوستن من فرا رسیده است؟ بله ، فقط یوری آبراموویچ مرا لگد می کند ، بنابراین من می فهمم. ” دیوید بیسموت از ورود خود به روسیه خوشحال شد – او چندین کلاس استاد دیگر برای نوازندگان جوان در شهرهای مختلف روسیه (کالوگا ، ویدنو و تیومن) پیش رو دارد. درست است که آنها باید با ماسک اجرا شوند ، که برای چنین قالبی آسان نیست ، اما دیوید اعتراف می کند که حرکت هنوز هم بهتر از نشستن در خانه است – اکنون در فرانسه همه کنسرت ها ممنوع است. بنابراین برای او این دو بار یک کنسرت ویژه است: اولین بار آنلاین و اولین باری که او در یک سالن خالی بازی می کند و متوجه می شود که تقریباً هزاران تماشاگر می توانند او را بشنوند.

یوری باشمت ، برخلاف دیوید ، از اولین حضور در اینترنت دور است – در بهار مجبور شد در یک اتاق خالی بازی کند. اما ، همانطور که Maestro می گوید ، همه احساس “حالت تبادل انرژی بین تماشاگران و مجریان” را دارند که فقط در یک کنسرت اتفاق می افتد.

– مهم است که تصور کنید بسیاری از مردم در جایی خارج از آنجا به شما گوش می دهند. چیزی غیر معمول در این حالت وجود دارد. یک بار در یکاترینبورگ ، با یک سالن تماشا کامل ، از من خواسته شد که به مکانی مورب نگاه کنم و مخاطبان را مقابل دوربین سلام کنم. یک پخش اینترنتی وجود داشت. این قبل از همه گیری است تا افراد در مکان های دور بتوانند کنسرت را گوش دهند و تماشا کنند. و سپس یک زن سالخورده در یک کنفرانس مطبوعاتی ترشی و مواد غذایی را به من تحویل داد. معلوم شد که در دهکده خود در کتابخانه محلی او کنسرت ما را تماشا کرده است.

این برای من مهم است. بنابراین ، علی رغم همه چیز ، نوازندگان ما اکنون در Khabarovsk کلاسهای کارشناسی ارشد برگزار می کنند. از جمله دخترم کسیوشا.

– معمولاً جشنواره در خبروفسک در بهار برگزار می شود. فکر می کنی بعدی بگذره؟

– این به ویروس کرونا بستگی خواهد داشت. اما با این کنسرت نشان دادیم که می خواهیم آن را ادامه دهیم.

– از ناآرامی های خبروفسک چه احساسی دارید؟

– من از سیاست دور هستم. اما من فکر می کنم که مردم دلایلی برای دفاع از عقاید خود و مبارزه برای عدالت دارند. البته در محدوده نجابت ، یعنی بدون خونریزی ، بدون بی رحمی. مخصوصاً در خانه. اگر کسی از خارج از کشور ، از افراد قبلی ما بله ، این برای من نفرت انگیز است. من از کل شرایط نمی دانم ، اما به نظر من روسیه همه شرایط را برای ابراز عقیده دارد.

– چگونه برای کنسرت سالگرد ارکستر خود که در 16 دسامبر ، روز تولد بتهوون برگزار می شود ، آماده می شوید؟

– کت و شلوارهای جدید درست کردیم. آهنگسازی یک برنامه دشوار بود ، زیرا ارکستر همه چیزخوار است ، اما این بار نه تنها بازدیدهایی انجام می شود: آهنگسازان فوق مدرن وجود خواهند داشت ، و اولین نمایش ها نیز برگزار می شود. حتی یک جشنواره بدون محصولات جدید کامل نیست.

من به طور کلی تعجب می کنم که برخی کنسرت ها هنوز هم برگزار می شود. و شما نمی توانید مخاطبان را از کنسرت ها ، و هنرمندان – صحنه محروم کنید. به عنوان مثال ، جشنواره کلین ما در اولین روز برگزاری کنسرت های مجاز بود ، اما از آنجا که در فضای باز برگزار می شد ، بسیاری در پشت نرده به آن گوش می دادند. افراد زیادی بودند که پشت حصار ایستاده بودند. بنابراین آنها به آن نیاز داشتند. و همچنین توجه آنها به ما.

– آیا باید منتظر جشنواره های سنتی ژانویه در مسکو و سوچی باشیم؟

– ما با این امید که همه چیز مرتب باشد پیش می رویم. ما در حال آماده سازی یک برنامه و کارهای جدید هستیم. شب های دسامبر نیز برگزار می شود ، اما مختصر تر خواهد بود. عمدتا پیانیست ها حضور خواهند داشت: پلتنف ، ویرسالادزه ، ماتسوئف ، برزوفسکی موزه ها کاملاً بسته شده اند ، اما کنسرت هنوز هم می تواند برگزار شود. اگرچه این با ایده جشنواره ای که در آن موسیقی و هنرهای تجسمی با شرایط برابر اجرا می شوند ، مغایرت دارد.

– بعد از یک بیماری چه احساسی دارید؟

– احساس می کنم اصلی ترین چیز است. من نمی دانم کجا آلوده شدم ، اما همه چیز خوب است. از دیدگاه من ، مسئله اصلی این است که امید خود را از دست ندهم. ما باید به بازی ادامه دهیم ، زیرا این برای مخاطب مهم است. مخصوصاً برای نوجوانانی که موسیقی می سازند. یک مرد جوان باید حداقل یک یا دو ساعت در روز به موسیقی توجه کند ، حتی اگر از طریق اینترنت باشد. مثل این است که صورت خود را بشویید.

– در طی همه گیرى ، شما از نوازندگانی كه در زمان بیكاری اجباری و بدون معیشت بودند ، حمایت كردید. آیا این عمل ادامه خواهد یافت؟

– سپس با این امید که دیگران از ابتکار ما حمایت کنند ، بیرون رفتیم. ما توانستیم به 56 نوازنده مستقل کمک کنیم که توسط دولت پشتیبانی نمی شوند. اگر پول داشته باشیم به کمک خود ادامه خواهیم داد. می خواهم یادآوری کنم که در بهار ، همه ارکسترهای ایالتی با همان دستمزد باقی مانده بودند. آنها می گویند ، آنها می گویند ، در امریکا و جاهای دیگر ، به نوازندگان پول در دست آنها داده شد – چه بزرگان بزرگ. اما به آن فکر کنید ، این یک بار کمک بود. یعنی در مجموع ، نوازندگان خارج از کشور کمتر از اعضای ارکستر ما دریافت می کردند. بنابراین ما هنوز چیزی نداریم. زمان دشوار است ، اما بگذارید ایمان بیاوریم ، امیدوار باشیم و به جلو حرکت کنیم.