دریاهای اشک و اقیانوس رنج در آلبوم جدید راکرها
گروه پایان فیلم این هفته نهمین آلبوم شماره گذاری شده خود را منتشر کرد. امروزه فقط راک‌های مستقل واقعی می‌توانند آلبوم‌هایی را به صورت غیرنقدی، در تابستان و در مورد غیر نقدی‌ترین موضوع – مرگ، منتشر کنند. در نتیجه، هر چیزی که برخلاف قوانین بازار باشد، این دیسک را جذاب و کاریزماتیک کرده است. ZD در درخشان ترین دوره سال به غم انگیزترین آلبوم راک گوش می دهد.
این دیسک “روزهای زندگی نشده” نام دارد، به هر چیزی که در زندگی اتفاق نیفتاده یا نخواهد افتاد و همچنین موضوع مورد علاقه مصریان باستان – مرگ و هر چیزی که با آن مرتبط است اختصاص دارد. از نظر موسیقی و سبک کلی، این راک کلاسیک روسی اواخر سال 2000 (اوایل دهه 2000) با لهجه زیبای بالتیک است و بی جهت نیست که تکنواز Evgeny Feklistov اهل استونی است. موسیقی در اینجا به عنوان یک قاب شیک و بدون مزاحمت عمل می کند، اما در واقع تاکید اصلی بر روی متون است، که برای راک روسی معمول است، که در آن محتوا معمولا بر فرم پیروز می شود. این آلبوم با توجه به موضوعات سنگینی که به آن پرداخته می تواند کمی افسرده کننده باشد. اما نت‌های بلند و حال و هوای بی‌تفاوتی که در صدای تکنواز وجود دارد، اجازه نمی‌دهد در نهایت به مالیخولیایی بیفتد. در برخی از آهنگ ها چیزی حتی کاملاً هالووین وجود دارد، به سبک کارتون های تیم برتون، با اسکلت های شاد که روی تابوت می پرند.
«احتمالاً ترس مضحک است وقتی ساعت ها به پایان رسیده است، آخرالزمان گذشته است، من و تو مرده ایم. ما از زخم‌ها و درام‌های عاطفی دور ماندیم، وقتی در دنیا نیستیم همه چیز برای ما چندان مهم نیست، “همه اینها با صدایی پرحرارت از نویسنده آثار” جوانان با چکمه” ، “چشم های زرد” خوانده می شود. ، بازسازی روسی “آلیس”، “شب، تنهایی” …
موضوع زندگی و مرگ در هر 10 آهنگ اجرا می شود. آنها تقریباً یکسان هستند: میل به دوست داشته شدن، امید به یک زندگی جدید (البته پس از پایان زندگی قدیمی)، یک سرنوشت جدید، یک شانس جدید، زندگی مانند یک پرش کوتاه، اما کجا؟ در این ترانه‌ها آدمی به دنیا پرتاب می‌شود و به واقعیتی غیرقابل درک پرواز می‌کند، عینک رز رنگی را که از قبل رشد کرده است را از صورت جدا می‌کند، در رویاها، گذشته، بهار، رویاها، سایه‌های مردم، جمعیت پرواز می‌کند. ازدحام در جستجوی خوشبختی، که همه معتقدند باید در آن زندگی کنند.
همانطور که مشخص شد، آهنگ های آلبوم قبل از سال 2022 سروده شده اند و غم انگیزترین آهنگ ها در بحبوحه یک بیماری همه گیر سروده شده اند، بنابراین احساس پایان جهان و رنج از مرگ ناگهانی عزیزان و فلسفی را نشان می دهند. تسلیم شدن تا سر حد مرگ و آرامش در مواجهه با نیستی قریب الوقوع. برای طرفداران، نوازندگان در شبکه های اجتماعی توضیح می دهند که این آهنگ ها “از امروز به عنوان سناریو، امید و ترس از آینده ای که نیامده تلقی می شود.”
برخی از آهنگ‌های «روزهای زنده‌نشده» در اصل طرح‌هایی برای فیلم‌هایی بودند که هرگز ساخته نشدند. آهنگ تکان دهنده “همه آنچه که مهربان بود” به مهندس صدا دیمیتری دوبری اختصاص دارد که زندگی او به طور ناگهانی توسط کووید کوتاه شد. او در این آلبوم روی صدای ترانه‌های «کنسرت»، «شادی» و «شهر» کار کرد که میکس آن یک هفته قبل از مرگش به پایان رسید.
روی جلد منظره‌ای لکه‌دار دیده می‌شود که نمادی از جهان در پنجره قطار یا ماشین تندرو و فرصت‌های فراوان از دست رفته در آن است، زیرا مردم دائماً از کنار این همه زیبایی رد می‌شوند و قادر به توقف نیستند. شاید چنین یادآوری حتی در آغاز تابستان کاملاً به موقع باشد، زمانی که به نظر می رسد هنوز روزهای گرم زیادی در پیش است و همه چیز می تواند انجام شود. اما در ماه سپتامبر ناگهان معلوم شد که طبق معمول “تابستان گذشت، همه چیز پشت سر گذاشته شد” …
به طور کلی ، آلبوم شیک ، با معنی و لبخند تلخ – به روحیه گروه End of Film آن زمان که تازه و بسیار محبوب بود – بیرون آمد. البته نمی توان شوخی نکرد که این فیلم غم انگیزی است و در پایان فیلم همه مردند. اما چیزی به ما می گوید که در این رقص های متمرکز مرگ، همه چیز با عطش مقاومت ناپذیر برای زندگی و تپش طوفانی بهار کنترل می شود.
