خانه موزه تسوتایوا در مورد رویاهای گابریل ایوسیفوویچ

گفت

هنگامی که در اولین سالن از دو سالن اشغال شده در فضای نمایشگاه قرار گرفتید ، بلافاصله متوجه می شوید که کتاب ها از سقف و لوسترها آویزان شده اند. بین آنها ، کنار پنجره ، اژدهای آبی با لبخندی مهربان نشسته بود. او نه تنها یک نام دارد ، و یک نام بسیار رنگارنگ – گابریل Iosifovich ، بلکه همچنین یک شرح حال دقیق ، که می تواند در غرفه پیدا شود. نویسنده زندگینامه اولگا لیننیچنکو ، از جمله ، یادآور می شود که گابریل “یک اژدهای بی بال از قبیله اژدها ، صاحبان رویاها و رویاها است. وی در جهان جادوگران به دنیا آمد ، اما به دلیل انسانیت بیش از حد ، با اصرار رهبر ، برای کار به عنوان راهنما نزد مردم فرستاده شد. گابریل از آنجایی که فرم جسمانی را در کرانه های Neva در یک اتاق کوچک در مجاورت آپارتمان شاعر بدست آورد ، جوزف برادسکی را مربی و پدر زمینی خود می داند. اژدها یک خواهر و برادر نیز دارد و او عاشق شارلوت و کیک پنیری است اما بیش از همه عاشق کیکی است که در خانواده تسوتایوا تهیه شده است.

این گابریل ایوسیفوویچ است که به شخصیت اصلی سیزده تابلوی نقاشی ساخته شده توسط هنرمند و عکاس النا واسیلیوا با پاستل های روغنی روی مقوا تبدیل می شود. بر روی آنها ، اژدهای بدون بال در دنیای رویاها ظاهر می شود. او آرزو دارد که گل ها ، کوه های کتاب ، لیوان چای بخارپز روی میز و زمین خود را با فضای باز ، خانه ها ، کلیساها و خورشید سرخ پخش کند.

– ما می خواستیم این سالن را به عنوان چیزی جادویی طراحی کنیم ، – النا واسیلیوا به خبرنگار “MK” می گوید. – کتاب های پرواز – شخصیت خواب ، رویاهای کودکی و تخیل.

اولین مجموعه شعر Tsvetaeva “آلبوم شب” پر از این احساسات است که نام این نمایشگاه را به خود اختصاص داده است: شعرهای روح نواز جوان و منعکس کننده ظاهری از یک دختر شیفته دنیای عظیم و مرموز.

همه آنچه مردم فقط برای یک لحظه ایجاد می کنند

لذت تازگی کمرنگ می شود ،

اما مانند غم و اندوه تغییری نکرده است

ارتباط از طریق خواب.

اگر سالن اول فوق العاده رنگارنگ باشد ، با رنگ های زرد ، قرمز و آبی اشباع شده باشد ، برعکس ، دومین سالن سیاه و سفید است. نقاشی در آن جای خود را به عکاسی می دهد ، و کتاب ها به صفحه ای است که رهبر گروه سوئدی Vacuum Matthias Lindblum شعر برادسکی “من کنار پنجره می نشینم …” را به انگلیسی می خواند. آدم تصور می کند چیزی غم انگیز ، سرد و حتی ترسناک است. روشن می شود که دنیای قدیمی رویاها به جا مانده است و فقط قاب های سیاه و سفید از یک جاده برفی تنها ، یک بدن برهنه ، یک گربه ولگرد ، یک قطعه شطرنج ، یک خیابان وارونه وجود دارد …

– این واقعیت ، زندگی روزمره ، ترس ، غم و اندوه ما است – توضیح می دهد النا واسیلیوا. – برخی از عکسها در دوره انزوا از خود در اسکایپ گرفته شده اند ، برخی دیگر از آنها عکسهای سالهای مختلف است که بیشتر بار معنایی بلکه روحیه عمومی را منتقل نمی کند.

– عصر عصر نقره برای شما چه دوره ای است؟

– عصر نقره برای من یکی از درخشان ترین مظاهر فرهنگی در روسیه است که از جمله با وقایع غم انگیز و وحشتناک تاریخ بعدی – انقلاب و مهاجرت همراه است. این آرزوی یک کشور گذشته است ، که دیگر هرگز تکرار نخواهد شد ، اما مهمتر از همه عصر نقره ای بازتاب تجارب عمیقا شخصی است که همیشه مشخصه یک شخص است.

نمایشگاه “آلبوم شب” به شما این امکان را می دهد که بار دیگر با احساسات عمیق و غیر قابل تفکیک از شعر آغشته شوید.