جوزف کوبزون الگویی از روابط بین پسرش و مادرش بود – او به معنای واقعی کلمه مادر خود را بت پرست و به خودم گفت که چگونه حتی پس از درگذشت او از او قدرت و حمایت کرد:

– وقتی اتفاقات توهین آمیز رخ می دهد ، و آنها اتفاق می افتد ، و من ناراحت یا ناراحت می شوم ، یا افسردگی ظاهر می شود ، من به قبرستان مادرم می روم. من در کنار قبر او ایستاده ام و از نظر ذهنی می گویم: “مامان! من با این افراد چه کاری دارم؟ ” و به یاد می آورم که چگونه او به من گفت: “هرگز انتقام نگیر! سعی نکنید شرارت کنید ، حتی متقابل. هرگز! خدا مجازات خواهد کرد ، زندگی مجازات خواهد کرد ، در مهربانی باقی بماند ، و برای شما بسیار راحت تر خواهد بود. “

جوزف کوبزون بسیار خانواده خود را گنجینه کرد – همسرش نلی کوبزون ، او به فرزندان خود افتخار می کرد ، به نوه ها و نوه های خود عبادت می کرد.

– من می توانم با آرامش به دنیای دیگری بروم ، آنها همه چیز را دارند ، – او کمی قبل از مرگش به روزنامه نگار گفت. – هم فرزندان و هم نوه ها: همه مرفه و تحصیل کرده اند. دختر از MGIMO ، پسر – دانشگاه حقوق فارغ التحصیل شد. امسال دو نوه بزرگ دانشجوی شدند: یکی ، پولینا ، هم اکنون در دانشگاه ایالتی مسکو تحصیل می کند ، دوم ، Idel ، در دانشگاهی در لندن. بقیه در حال رشد هستند. آنها کشور من را دوست دارند ، ترانه هایی که پدر بزرگشان می خواند. من آواز در بین نوه هایم پرورش نمی دهم ، اما یک دختر بسیار با استعداد دارم – میشلکا. او آهنگ های جدی را دوست دارد ، او Bulat Okudzhava را می خواند ، “جرثقیل ها” ، کارهای جدی. و بسیار خوب می خواند.

“او افراطی و کمال گرا بود ، – درباره همسر افسانه ای که درگذشته نلی کوبزون است ، می گوید – و یک مرد واقعی بود.”