مدیران موزه درباره زندگی در واقعیت جدید

گفتند

” بسیاری از مردم موزه ها را چیزی دائمی می دانند “- بحث مجازی توسط منتقد هنر ، فدریکا روسی مورخ معماری آغاز شد. وی یادآوری کرد که در واقع موزه ها به شکل کلاسیک خود فقط در قرن هجدهم پدیدار شده اند و مانند همه انسان ها می توانند بمیرند. این تا حدی با داده های یونسکو مشهود است که طبق آن ، در نتیجه همه گیری ، 90 درصد موزه های جهان بسته شده اند و بیش از ده درصد دیگر هرگز بازگشایی نخواهند شد. علاوه بر این ، تجربه موفقیت آمیز تغییر کاربری به اینترنت در حین قرنطینه نیز این سوال را برای زنده ماندن موزه ها در شرایط جدید ایجاد می کند ، که نمایش آنها را می توان از روی صفحه رایانه یا تلفن ، تقریباً از هرجای دنیا مشاهده کرد.

“میخائیل پیوتروفسکی” ، مدیر ارمیتاژ ، در آغاز سخنرانی خود گفت: “این موزه به روشی جدید زندگی خواهد کرد و هیچ چیز برنخواهد گشت.” به عنوان مثال ، خلاص شدن از این تصور که یک موزه به تعداد بازدیدکنندگان و سطح درآمد تعیین می شود. پیوتروفسکی معتقد است ، به روشی جدید ، اکنون می توانید به مسئله اصالت نگاه کنید.

یک موزه فقط یک مجموعه نقاشی نیست ، بلکه یک سنت ، یک مارک ، یک مکان ، افرادی است که در آنجا هستند یا نیستند – می گوید مدیر ارمیتاژ – بنابراین ، موزه ها باید متفاوت و متفاوت از یکدیگر باشند ، در این صورت آنها هم به صورت آنلاین و هم به صورت آفلاین زندگی خواهند کرد .

پیوتروفسکی متقاعد شده است که مخاطب باید آموزش ببیند ، نه اینکه جذب شود. علاوه بر این ، وقتی همه می توانند نمایشگاه ها را بصورت آنلاین تماشا کنند ، بازدید از یک موزه تبدیل به یک لوکس می شود. اگرچه رسیدن به آنجا قبل از همه گیری آسان نبود ، اما اکنون حتی دشوارتر است. درک اینکه ورود به موزه امتیازی است که باید ارزیابی شود ، از دیگر آگاهی های مهم در مورد واقعیت جدید است. وی گفت: “موزه لوکسی است که ما به همه می دهیم ، اما برای یک سوپرمارکت که می توانید در آن وارد شوید کار آسانی نیست و همه چیز در آنجا خوب است.” مدیر ارمیتاژ ، مانند همکارانش ، خاطرنشان کرد که توسعه سریع اینترنت باعث می شود مردم آمادگی بیشتری برای آمدن مستقیم به موزه داشته باشند.

مدیر کل پیناکوتک بررا ، جیمز بردبورن ، همچنین در مورد آنچه آنلاین کمک می کند تا برای درک کاراواجو یا رافائل کمک کند صحبت کرد. با این حال ، او در انتقال موزه ها به آنلاین بسیاری از نقایص را مشاهده می کند که عمدتا با یک روایت خاص است که از بیننده مجازی درخواست می شود. یک بازدید کننده از موزه می تواند خودش تصمیم بگیرد که در کدام نمایشگاه نمایشگاه بایستد و چگونه آن را درک کند ، اما در قالب آنلاین آنها این کار را برای او انجام می دهند.

– در موزه ، شما به بینندگان آزادی زیادی می دهید که هنگام تماشای فیلم مربوط به یک نمایشگاه – این توضیح را برای بردبورن – به دست نمی آورند ، بنابراین شما باید به صورت آنلاین پیشرفت کنید و پروژه هایی ایجاد کنید که تجربه دیجیتال و واقعی را با هم ترکیب کنند.

به نوبه خود ، مدیر موزه هنرهای زیبا پوشکین ، مارینا لوشاک اعتراف کرد که او منتظر است زمانی که تمام محدودیت های مربوط به برگزاری نمایشگاه ها به گذشته تبدیل شود و تعداد بسیار بیشتری از بازدیدکنندگان بتوانند از نمایشگاه قدردانی کنند. علاوه بر این ، لوشاک می ترسد که بسیاری آنقدر به فرصت های جدید مجازی عادت کنند که به صورت آنلاین باقی بمانند و دیگر به موزه نیایند.

– مدیر موزه پوشکین گفت:

– اکنون زمان مراقبه عمیق موزه ها است ، اما من واقعاً دوست دارم که جامعه و کشور آن را با ما در میان بگذارند.