علی رغم این واقعیت که تئاتر گروه خاص خود را ندارد ، سرسرای آینه دار صحنه اصلی آماده است تا از انبوه روزنامه نگاران و عکاسان شکسته شود ، هنرمندان و کارگردانان. برای برآورده کردن اشتهای ارتباطی حاضرین که یکدیگر را از دست داده اند ، حتی باید حوادث به تأخیر افتاد. از این گذشته ، چگونه همه را در آغوش نگیرید – 5 ماه است که یکدیگر را ندیده اید!

اوگنی ویتالیویچ ، ما ماسک زده ایم. شاید ما بوسه نکنیم؟ – خانم در ردیف اول از مدیر هنری سازمان ملل می پرسد.

و من دارم می بوسم! – میرونوف با خوشحالی جواب او را می دهد.

و دلایل زیادی برای شادی وجود دارد. و نکته نه تنها در یک لیست بزرگ از اولین نمایش ها ، بلکه در یک سالگرد به همان اندازه مهم است. ساختمان تئاتر ملل در پترووسکی لین 135 ساله می شود. در 11 سپتامبر به سبک جدید و در 30 آگوست به سبک قدیمی در سال 1885 ، تئاتر درام روسی Korsha ابتدا درهای خود را در اینجا باز کرد. و از آنجا که این ساختمان یک روز تولد دارد ، بنابراین صاحبان جدید آن حق دریافت هدیه را دارند. بنابراین ، سازمان ملل با دستان اسپانسر سبک خود ، یک سماور جدید ، یک کتاب در مورد طلا و یک لباس محافظ پزشکی ، که به نوعی سمبل بیماری همه گیر ویروس کرونا تبدیل شده است ، دریافت کرد.

“قبلاً هرگز فصل را با این هیجان باز نکرده ام. ما تصمیم گرفتیم تمام کارها را انجام دهیم و در پاییز به تنهایی شش مورد را آزاد خواهیم کرد ، با استفاده از هر سه سایت: مرحله اصلی ، مرحله کوچک و فضای جدید. تماشاگران منتظر اجرای کاملاً متنوعی هستند که برای طیف گسترده ای از مخاطبان طراحی شده است. و اگر در ابتدای کار تیم جدید به دلیل عدم وحدت سبک ، سرزنش می شدیم ، اکنون فقط از این مزیت بهره مند خواهیم شد. این نقطه قوت ماست – ما مسئول همه چیز با سر خود هستیم ، همه ما در رنج و عذاب به دنیا می آوریم و همیشه با خود صادق هستیم و صداقت چیزی است که مخاطبان اخیراً به ویژه از آن قدردانی می کنند. “/ یوگنی میرونوف می گوید.

از اولین هفته پاییز ، تئاتر سه نمایش برتر را ارائه می دهد. در تاریخ 1-2 سپتامبر ، در صحنه کوچک ، فیلم “پزشک اکراه” ساخته ژان باتیست مولیر به کارگردانی اولگ دودین به همراه پولینا ویتورگان و گلب پوشکالیس در نقش های اصلی بازی می کند. بعد در صحنه اصلی ، کلاسیک درام آلمان ظاهر می شود ، “کوزه شکسته” ساخته هاینریش فون کلایست به کارگردانی تیموفی کولیابین به همراه تیم Ingeborga Dapkunaite در نقش اصلی.

“این نمایشنامه علی رغم اینکه در صندوق طلایی نمایش آلمان قرار دارد ، به ندرت در روسیه روی صحنه می رود. این یک کمدی واقعی است ، حکایتی کاملاً نازل در مورد یک قاضی فاسد روستایی است که وقتی مشاور قضایی پایتخت ظاهر می شود ، مجبور می شود خودش قضاوت کند. ”

اولین نمایش هفت روز نخست با نمایش “شور به گفته توماس” ساخته فیودور داستایوسکی به کارگردانی یوگنی مارچلی با بازی آوانگارد لئونتیف در نقش اصلی. “این یک داستان کاملاً مشخصه برای ذهنیت روسیه است: وقتی یک ستمگر افراد باهوش را مطیع خود می کند ، آنها را به یک جنگ شدید و دائمی فرو می برد. اما اگر خصومت ها فروکش کند ، آن وقت زندگی قهرمانان ، چه جباران و چه قربانیان ، معنای خود را از دست می دهد. پس از همه ، همه آنها را روانکاوان بنامید – و همه چیز از دست رفته است! “، – می گوید مارچلی.

ماه بعد از تراکم کمتری برخوردار نیست – همچنین سه نمایش برتر وجود دارد. کارگردان آندرانیک ساچتیان داستان زندگی بنیانگذار کیهان نویسی نظری کنستانتین تیولکوفسکی را از طریق چشمان دخترش لیوبوف بازگو خواهد کرد. نمایش تک نفره “همه ما … Tsiolkovsky” ساخته شده در ژانر غیر منتظره از یک افسانه در مورد مردی که آسمان پرستاره را لمس کرده است.

یكی از بزرگترین و بزرگترین دوره های انتظار این فصل در صحنه اصلی برگزار می شود – نمایش “گورباچف” به كارگردانی آلیس هرمانیس با یوگنی میرونوف و چولپان خاماتوا در نقش های اصلی. هرمانیس 12 سال پس از نمایش برتر قصه های شوشکین به تئاتر ملل برمی گردد. اولین نمایش های ماه اکتبر با اولین کنگره رقص معاصر در فضای جدید به رهبری دینا حسین به پایان می رسد.

در ماه نوامبر ، نمایشنامه “از طریق چشمان من” دیمیتری سردیوک در صحنه اصلی با ناتالیا تنانیوا و آوانگارد لئنتیف در نقش های اصلی نمایش داده می شود. این نمایشنامه همزمان با 75 سالگرد پیروزی در جنگ بزرگ میهنی است. و در پایان ماه دسامبر ، اولین نمایش تئاتری کارگردان فیلم تیمور بکمامبتوف “خواجه نصر الدین” در صحنه کوچک برگزار می شود.

در سال 2021 ، تئاتر ملل در حال آماده سازی 3 نمایش دیگر با کارگردانان برجسته عصر ما است. در ابتدای سال ، ماکسیم دیدنکو فیلم Lefty نیکولای لسکوف را به همراه یوگنی استایچکین و پریما بالرین تئاتر ماریینسکی دیانا ویشنوا ارائه می دهد. دنیس چشچین بعدی “جسد زنده” لئو تولستوی را در صحنه کوچک روی صحنه می برد. و در پایان فصل ، کنستانتین بوگومولوف نسخه خود را از نمایش استروسکی “به اندازه کافی برای هر انسان عاقلی” نمایش می دهد.