به مناسبت صدمین سالگرد استاد ، کانال فیلم” Mosfilm.Zolotaya Collection “اولین فیلم” سرنوشت یک مرد “را نشان می دهد ، که در سال 1959 درباره یک سرباز روسی فیلمبرداری شده است ، که اسارت آلمان را گذرانده ، اما توانایی عشق ورزیدن را از دست نداده است. نقش اصلی – آندری سوکولوف – را خود سرگئی بوندارچوک بازی کرد. گروه رسمی این کانال در شبکه های اجتماعی ماراتن بهترین فیلم های او را در طول روز پخش می کند. علاوه بر “سرنوشت یک مرد” ، اینها “آنها برای سرزمین مادری” (! 975) و همچنین “عمو وانیا” ساخته آندری کنچالوفسکی ، فیلمبرداری شده در سال 1970 ، جایی که سرگئی فدوروویچ در نقش دکتر آستروف ، سریوزا ، ساخته شده در 1960 توسط ایگور تالانکین و جورجی دانلیا ، جایی که بوندارچوک با همسر و بازیگرش ایرینا اسکوبتسوا بازی کرد.

سرگئی بوندارچوک در پروژه های بین المللی شرکت کرد. فیلم “واترلو” به همراه تهیه کنندگان ایتالیایی توسط وی فیلمبرداری شد. Quiet Don با همکاری انگلیس و ایتالیا ایجاد شد و یک تیم بین المللی بازیگران روی آن کار کردند. این فیلم ده اپیزودی در سال 1994 در ایتالیا رصد شد و در آنجا با خواست تولیدکنندگان ایتالیایی روی قفسه قرار گرفت. تصویر پس از مرگ پدرش فیودور بوندارچوک تکمیل شد. سرگئی فدوروویچ در 20 اکتبر 1994 درگذشت.

او در فیلم های خارجی کار کرد و به عنوان بازیگر ، در فیلم “شبی در رم بود” ساخته کلاسیک سینمای ایتالیا روبرتو روسلینی ، که بوندارچوک را به عنوان آندری سوکولوف در “سرنوشت یک مرد” دید و او را دعوت کرد ، بازی کرد. در “نبرد بر روی نرتوا” ساخته ولکو بولاییچ ، تهیه کنندگی مشترک ایتالیا ، یوگسلاوی ، آلمان ، ارشد بوندارچوک با یول برینر ، فرانکو نرو و اولگ ویدوف بازی کرد. آن روزها این یک اتفاق استثنایی بود.

سرگئی بوندارچوک در 25 سپتامبر 1920 در روستای بلوزرکا در نزدیکی خرسون به دنیا آمد ، جایی که اکنون موزه ای به نام وی باز است. وی در مدارس تاگانروگ و ییسک تحصیل کرد ، جایی که یک بنای یادبود برای او برپا کردند ، که نه تنها در میان گردشگران ، بلکه در بین نوشیدنی ها و تنقلات نیز محبوب است. یک بار در طی یک جشنواره فیلم در ییسک ، ایرینا اسکوبتسوا به یادبود همسرش آمد. مست های محلی بلافاصله به او نزدیک شدند و برای یادآوری بوندارچوک یک روبل درخواست کردند. ایرینا کنستانتینوونا ابتدا گیج شد ، و سپس او به درستی قضاوت کرد: از آنجا که مردم با سنگ به Bondarchuk می روند ، این بدان معنی است که او زنده است ، آنها او را به یاد می آورند. پس از مدرسه ، بوندارچوک در یک استودیوی تئاتر در روستوف روی دون تحصیل کرد ، در تئاترهای تاگانروگ و گروزنی کار کرد – این در آغاز جنگ بود ، و سپس به جبهه رفت.

بعد از جنگ ، او بلافاصله وارد کارگاه سوم VGIK در کارگاه معروف گارد جوان سرگئی گراسیموف و تامارا ماکاروف شد ، در فیلم استاد خود “گارد جوان” در نقش رهبر حزب والکو بازی کرد. در این فیلم همسر آینده او اینا ماکاروا نیز در نقش لیوبکا شوتسوا بازی کرد. بوندارچوک در تاراس شوچنکو در فیلمی به همین نام توسط ایگور ساوچنکو ، اتللو در اقتباس فیلم از بازی شکسپیر توسط سرگئی یوتکویچ بازی کرد و لورنس اولیویه که بهترین بازیگر نقش های شکسپیر محسوب می شود ، از وی بسیار قدردانی کرد.

بسیاری از کارگردانان شوروی آرزوی فیلمبرداری جنگ و صلح را داشتند ، اما فقط بوندارچوک حق نمایش آن را دریافت کرد. در سن 32 سالگی ، او یک هنرمند خلق اتحاد جماهیر شوروی شد ، همیشه به مقامات وفادار بود ، که بسیاری او را دوست نداشتند. وی مدیر اصلی کشور بود و هنگامی که کنگره V اتحادیه سینماگران در سال 1986 آغاز به کار کرد ، شدیدترین انتقادی را که هیچ کس نمی دانست حتی تحت لوو کولیدژانوف که سالها اتحادیه را رهبری می کرد ، مورد تحریم قرار گرفت.

در صحنه جنگ و صلح ، بوندارچوک دو بار مرگ بالینی را تجربه کرد – در ژوئیه 1964 دچار حمله قلبی شد ، در سال 1965 دچار ایست قلبی شد ، اما پزشکان موفق به نجات او شدند. این فیلم جایزه اصلی جشنواره بین المللی فیلم مسکو و اسکار را در سال 1969 به دست آورد.

بوندارچوک در تئاتر نیز کار می کرد. او اپرای Mazepa چایکوفسکی را در سال 1986 در تئاتر Bolshoi به صحنه برد.

در “بوریس گودونوف” که به طور مبهم دریافت شد ، او نه تنها نقش اصلی را خودش بازی کرد ، بلکه ایرینا اسکوبتسوا ، دختر النا و پسر فیودور را نیز در فیلم خود شلیک کرد. و این نیز با نگرش پیچیده ای نسبت به فیلم همراه بود ، که بسیاری آن را موفق ترین کار استاد نمی دانند.

نوه های بوندارچوک نیز حرفه های خلاقانه و کار در سینما را انتخاب کردند. فیودور کریوکوف پسر دختر النا است که قبل از موعد فوت کرد و فیلمبرداری زیادی از او انجام شده است. ایوان بورلیایف – پسر ناتالیا بوندارچوک – آهنگساز شد. سرگئی بوندارچوک – پسر فیودور – نیز بازیگر شد.

فدور بوندارچوک برای صدمین سالگرد تولد پدرش فیلمی درباره او تولید می کند. به گفته وی ، حتی قبل از بسته شدن مرزها ، تیم فیلم موفق به مصاحبه با همکاران خارجی پدرش ، کسانی که وی با آنها کار کرده و او را تحت تأثیر قرار داده اند ، شد. اینها نمایندگان آمازون هستند که جنگ و صلح ، سازندگان مجموعه تلویزیونی جنگ و صلح انگلیس در سال 2016 ، خانواده تهیه کننده فقید دینو د لاورنتیس ، تهیه کننده واترلو سرگئی بوندارچوک ، برنده اسکار ، بازیگر کریستوفر پلامر ، بازیگر کریستوفر پلامر ، نقش ولینگتون در واترلو. خانواده استنلی کوبریک به احترام صدمین سالگرد در این فیلم شرکت کردند. اما به دلیل همه گیری ، امکان انجام کارهای به موقع وجود نداشت.

دختر سرگئی بوندارچوک و بازیگر زن اخیراً اینا ماکاروا – ناتالیا بوندارچوک – کتاب “سرگئی بوندارچوک: روبان زندگی” را برای سالگرد پدرش منتشر کرد ، جایی که او در مورد کار او در “گارد جوان” ، “اتللو” ، “جنگ و صلح” صحبت کرد ، “استپ ها” و “بوریس گودونوف” ، در مورد افرادی که برای او ارزش زیادی داشتند – سرگئی گراسیموف ، همسران و بازیگران اینا ماکارووا و ایرینا اسکوبتسوا. ناتالیا بوندارچوک همچنین با استفاده از مطالب بایگانی غنی ، فیلمی درباره پدرش “سیاره بوندارچوک” ساخت.