بازی شد

حتی قبل از شروع نمایش” سه بزرگ (یالتا -45) “، این تولید توجه مخاطبان و مطبوعات را به خود جلب کرد. اول ، موضوع. این عنوان به تنهایی برای ارائه یک تصویر تقریبی مرحله کافی است: پایان جنگ خونین ، دومین نشست رهبران کشورهای ائتلاف ضد هیتلر ، یکی از وقایع مهم تاریخ سیاسی. ثانیا ، آزاد شدن بازیگران مالی برای تماشاگران بعد از قرنطینه و اولین نمایش فصل. و ، سرانجام ، سوم – از دست دادن غم انگیز یکی از بازیگران برجسته تئاتر بوریس کلیوف ، که تا آخرین روز در نقش رئیس جمهور ایالات متحده فرانکلین روزولت تمرین کرد. بوریس ولادیمیرویچ 2 روز قبل از نمایش برتر درگذشت …

7 سال پیش “یالتا” – عنوان اصلی نمایشنامه نمایشنامه نویس معروف سوئدی لوکاس سوونسون – در تئاتر دوسلدورف روی صحنه رفت. فقط در آن زمان رهبران اتحاد جماهیر شوروی ، انگلیس و ایالات متحده توسط … زنان بازی می شدند. این نمایش پیش از این در سال 2015 در فیلم مالی: به کارگردانی الکساندر نوردشترم به صحنه رفته است. نمایشنامه آندری ژیتینکین قرائت جدیدی از مطالب است.

به محض باز شدن پرده ، تک رنگ 1945 پشت آن است. نه ، مناظر نیست ، اما روزنامه های خبری هستند. کل فضای عظیم مرحله اصلی کوچک توسط صفحه نمایش اشغال شده است. و روی آن – فیلم مستند از عملیات نظامی و یک نشست تاریخی رهبران. پس از یک سفر کوتاه به یالتای واقعی آن سالها ، وینستون چرچیل ، خواننده ولادیمیر آفاناسیف ، روی صحنه ظاهر می شود. این بازیگر مخصوصاً برای نقش چاق نبود ، آنها شکمی به او نگذاشتند: هیچ کس در اصل به دنبال شباهت پرتره نبود ، انتقال چیز دیگری از اهمیت بیشتری برخوردار بود – احساس دوستی سرد ، وقتی همه هنوز با هم هستند ، اما از قبل جدا هستند. اما علائم تجاری تأثیرگذارترین فرد در انگلیس قابل تشخیص است: نوشیدنی غلیظ در لیوان کریستال و سیگار کشیدن در دهان.

نقش رئیس جمهور آمریکا ، فرانکلین روزولت ، آخرین اثر بوریس کلیوف بود که در آن بازی نشده بود. به موازات او ، ولادیمیر نوسیک تمرین کرد. رهبر آن فردی در حال مرگ است که از سیاست های بزرگ خسته شده است. گاهی اوقات به نظر می رسد که صحبت با همسرش النور در مورد گلهای باغ خودش برای او بسیار مهمتر از تقسیم مناطق پس از جنگ جهانی دوم است. او ضعیف و غایب است ، با ویلچر حرکت می کند و حتی یک صبحانه معمولی کار شگفت آور رئیس جمهور در حال مرگ است. تنها لذت روزولت کاریکاتورهای نبوغ والت دیزنی است که استالین مخصوصاً برای او در کاخ لیوادیا نشان می دهد. فرانکلین روزولت تنها یکی از “سه بزرگ” است که زنده نماند تا پیروزی را ببیند …

واسیلی بوچکارف نقش رهبر شوروی جوزف استالین را بازی می کند. همانطور که در مورد رئیس جمهور ایالات متحده و نخست وزیر انگلیس وجود دارد ، وی از لحاظ ظاهری به سختی به نمونه اولیه واقعی خود شباهت ندارد. گاهی اوقات لهجه قابل تشخیص گرجی از بین می رود. اما به نظر می رسد که خود هنرمند به طور دوره ای او را فراموش می کند. استالین بوچکارف ظالم بی روح نیست. او می تواند نرم و نرم باشد. حتی گاهی بیش از حد. به همین دلیل وحشتناک ترین تصمیمات مارشال با لبخندی محبت آمیز گرفته می شود. به هر حال ، آنها نه با ظلم ، بلکه با ضرورت دیکته می شوند.

شخصیت ها یکدیگر را با نام صدا نمی کنند. فقط نخست وزیر ، رئیس جمهور و مارشال. این کار آنها را از نمونه های اولیه دور می کند و به بیننده فضای بیشتری برای جستجوی شخصی و انسانی در بناهای تاریخی مفرغ تاریخ می دهد.

هوا در خارج از پنجره های کاخ بدتر می شود. او منادی جنگ سرد و نشانه رد روزافزون متحدان فصلی است. همه مخاطبان کاملاً می فهمند که پس از این وقایع چه اتفاقی خواهد افتاد. اما این داستان دیگری خواهد بود. در ضمن – عکسی برای حافظه. از چپ به راست: چرچیل ، روزولت و استالین. و این اصلاً حکایت نیست.